Babyblues 3 (Bailey en Jasper)
09/01/2012 - dag 67 : Dit ongelofelijk boeket mag voor mij als afsluiter van dit dagboek staan. Anick en Pat hadden deze bloemen mee toen ze om Badu kwamen. Héél symbolisch : donkergroen blad omdat Badu teefje donkergroen in het nest was. En rode antieke rozen om de kleur en de kracht van de liefde (het 'Love'-nest) te benadrukken. TIEN rozen. Voor elke pup, geboren uit de liefde tussen Bailey en Jasper, een roos. Anick heeft hier over nagedacht. Absoluut een vrouw naar mijn hart ;-)
Heel fier en met enorm veel vreugde heb ik de laatste tien pupjes van Bailey helpen grootbrengen. Ik heb zo genoten van haar laatste kroost. Bailey is een toppertje ! Mutti Bailey kon met geen mooier nest vaarwel zeggen aan het moederschap. James, Sam, Badu, Lester, Aiko, Lilith, Lagun, Largo, Flanelle en Ross. De 10 kleine wonderkinderen van Jasper en Bailey. Vanaf nu is het opnieuw ik en zij. Is een even mooie ervaring en duurt zovéél langer ;-) Er staan ons samen nog tal van leuke dingen te wachten ! Onze Akita Aiko zal er graag over vertellen. En wanneer onze Monkey Dans klaar is om mama te worden (we hopen op een dekking in april), zal ik met even groot plezier haar puppystories verhalen. Tot dan !
08/01/2012 - dag 66 : Ik wacht nog even met definitief het Love-dagboek af te sluiten. Mañana mañana ;-) De Lovertjes hebben het fijn in hun nieuwe familie. Bij de één verloopt alles wat vlotter dan bij de ander maar daarom hebben ze ook elk hun eigen karaktertje en veel hangt natuurlijk af van het gezin waar ze nu wonen. Ik heb het los te laten, zo simpel is het. Hum, zo simpel is het niet. Ik wil dat ze het alle 10 goed doen daar ze alle 10 een prachtige start kregen in het leven. Ik hoop dat mijn inzet vruchten draagt. Logisch toch ? Ik wil ergens de bevestiging krijgen dat al het voorgaande wel degelijk voor resultaat zorgen kan. Mocht dit niet zo zijn, waarom zou ik dan pups willen laten geboren worden ? Gelukkig krijg ik positief nieuws en leuke foto's. En van twee Lovertjes wil ik een moment uit hun tegenwoordig leven met jullie delen. Van ons bruin reutje, Largo, en van pup oranje, Lagun. Largo, omdat tranen in mijn ogen schieten bij het zien van die foto. Vind ik werkelijk fascinerend mooi hoe oud en jong na amper enkele dagen zo lief met elkaar omgaan. En Lagun, omdat hij de hele wereld op zich laat afkomen zonder te verpinken en omdat zijn vestje hem beeldig staat ;-)
Yack en Largo, 13 jaar leeftijdsverschil ...
Lagun, de kleine Canisha-man.
06/01/2012 - dag 64 : Het is zover ... Bailey's laatste telg vertrok.
Bij je geboorte kreeg jij kleur rood en daarom ook de naam Loverboy. 'Loverboy of Perfect Promise', een betere naam had ik niet voor je kunnen bedenken. Jouw blik palmt iedereen in. Jij hebt een rust over je die indruk maakt. Jij kijkt naar mensen. Jij zet je op je poep en kijkt naar boven met zo een verstandige uitdrukking, geweldig ! Jij ging ook altijd meteen zitten als ik jullie eten gaf. Ik heb het geluk gehad dat jij wat langer bleef. Die laatste paar dagen samen waren enorm tof. Je toonde mij dat je het vereiste in huis hebt om uit te groeien tot een prachtige werkhond. Jolanda en Eddie willen jou die kans geven. Grijp ze met je vier poten aan, je zal zien dat je er veel plezier aan zal beleven. Voor mij blijf je voor altijd 'mijn Loverboy', voor Jolanda en Eddie heet je voortaan 'Ross'. Ze hadden eerder een 'Joey' en in jouw nieuwe roedel zul je vriendjes worden met 'Phoebe' en 'Rachel'. Forever F.R.I.E.N.D.S ;-)
05/01/2012 - dag 63 : Ondanks dat reu rood nog bij ons is, moet hij het vandaag zonder moeder stellen. Mutti Bailey vertrok deze ochtend vroeg maar is al weer op weg naar huis nu. Ze ging op jacht. Voor Luc de eerste keer dat hij met twee honden op post stond. En voor Bailey de eerste keer na drie maanden dat ze opnieuw mocht werken. Ze zal, denk ik, niet echt steady geweest zijn. Wat willen jullie ;-) Toen pup lichtgroen vertrekkensklaar was (30/12) en we de gezinsfoto wilden maken, hoorden we schoten in de verte en zagen we een jager lopen. Bailey haar koppie ! Dat één van haar zonen op dat moment wegging, was haar minder van tel ;-)
04/01/2012 - dag 62 : Geen facebookfan maar wel leuk dat de besloten groep van Perfect Promise friends de laatste dagen sterk aangroeide. Een hondje onder mijn waakzaam oog geboren, is het aanknopingspunt. Héél toffe manier om contact te houden. Iedereen voelt er zich meteen thuis ;-)
03/01/2013 - dag 61 : Het einde van dit dagboek is in zicht ... Nog even ... Ondertussen word ik op de hoogte gehouden van de Lovertjes her en der uitgevlogen. In totaal heeft Bailey 25 kinderen en allen zijn voor mij stuk voor stuk uniek. Ik mag dan misschien nooit rijk worden, is ook niet mijn ambitie, ik voel mij onnoemelijk rijk. Ik hoop dat alle gezinnen die een zoon of dochter van Bailey thuis hebben, dezelfde speciale band mogen opbouwen als diegene die ik met Bailey heb. Dan weet ik dat ook zij zich immens rijk mogen voelen. Ik hou zoveel van haar dat het soms pijn doet en ik ben fucking fucking trots op haar !
02/01/2013 - dag 60 : Onze Loverboy is hier nog tot zondag. Een heel aangenaam ventje. Met een uitstekend neusje. Gisteren kwam Lester (reutje geel) de namiddag bij ons doorbrengen. Heb ik de vlaamse gaai nog eens boven gehaald. Lester pakte de vogel op en spurtte snel met zijn buit onder de boom. Toen ik hem riep, kwam hij aangehuppeld maar natuurlijk zonder gaai ;-) Beestje is blijven liggen daar ik het onmogelijk kon vinden. Is dan ook een supergrote en erg brede denneboom. 's Avonds bij het uitlaten, mocht reu rood vrij de tuin in wat hij ook deed. Het was donker en toen ik vond dat het tijd werd om naar binnen te gaan, gaf hij geen gehoor. Dan maar naar hem op zoek gegaan. Ik trof Loverboy bij de boom aan en ... hij had de vlaamse gaai bij zich. Knappe pup toch !
En weg was Lester ;-)
01/01/2013 - dag 59 : Een nieuw jaar is gestart ... Oudejaarsavond brachten we door met enkele vrienden. Allen eigenaar van een Perfect Promise flatcoat. 8 volwassenen, 8 kinderen en 16 honden bijeen. Zalig ;-) Vandaag vertrok teefje paars. Haar 'overdracht' gebeurde op het strand na een deugddoende wandeling.
'Love Legacy of Perfect Promise', dat ben jij. En als alles loopt zoals we hopen, zul jij later voor 'legacy' van onze kennel zorgen. Jij was het die mijn tweede dochter van Bailey zou geworden zijn. Na lang wikken en wegen in combinatie met een paar slapeloze nachten heb ik de knoop doorgehakt. Nu geen 5e hond erbij. Maar ik ga gegarandeerd voor een dochter van jou. Over x-aantal jaren. Jij hebt alles waar ik van kan dromen. Zoveel potentieel ! Jij hebt slechts een half woord nodig, jij begrijpt van nature waar het om gaat. Dat maakt je daarom geen gemakkelijk hondje ... Bianca, Giovanni, Bo, Arne en Jens zullen zo van jou genieten maar jouw voorjager zal recht in zijn schoenen moeten staan om jou de adequate begeleiding te kunnen geven. We zijn met velen om jouw naam prachtig te vinden. Jouw gezin omwille van de betekenis van je naam. Volgens de mythologie was jij de eerste vrouw van Adam. Jij wou je niet onderwerpen aan hem en eiste gelijke rechten op. Je bent het symbool van zinnelijke begeerte en seksuele verleiding. Waauw ;-) Luc en ik omdat je genoemd bent naar één van je voorouders. Dat ontroert mij erg. Het wordt tijd dat ik die mooie naam van je prijsgeef hé. Lilith, meisje, het ga je goed ! Enne, als er iets is, je weet, ik woon om de hoek ;-)
31/12/2012 - dag 58 : Terwijl Danske op deze laatste dag van het jaar opnieuw buit aan het binnenhalen is, wil ik met foto's, genomen op 29/12, aantonen dat ook deze babbies van Bailey in de wieg gelegd zijn om in de voetsporen van hun mama, tante Danske en halfzus Câline te treden. Het slechte weer speelde ons parten met de duif maar Danske had van haar laatste jacht een vlaamse gaai en een snip mee naar huis. Kleinere vogels in gewicht maar niet de meest voor de hand liggende om te apporteren gezien de speciale geur die ze over zich hebben. Veel volwassen honden trekken letterlijk hun neus op voor dit wild en weigeren zelfs om het vast te nemen. Zaterdag, nadat de twee pupjes die die dag te vertrekken hadden, vertrokken waren, hebben Luc en ik de vier overgebleven Lovertjes aan 'het werk' gezet. Heel vlot, zonder iets te moeten, zonder ze ook maar in iets te forceren, bewezen ze stuk voor stuk dat ze fantastische jachthonden in het klein zijn. WAAUW !
Lovey-dovey Of Perfect Promise
Love Legacy of Perfect Promise
Love Potion of Perfect Promise
Loverboy of Perfect Promise
30/12/2012 - dag 57 : Groen, groener, groenst. Uittocht van zowel teefje donkergroen als reutje lichtgroen. Klinkt dit Duits kinderliedje jullie bekend in de oren ? 'Grün, grün, grün sind alle meine Kleider, Grün, grün, grün ist alles, was ich hab. Darum lieb ich alles was so grün ist, Weil mein Schatz ein Jäger, Jäger ist.'
'Lovey-dovey of Perfect Promise', pretmakertje eerste klas. Altijd present wat aktie ondernemen betreft. Jij bent geboren met peperbollen in je gat ;-) Ons prettig gestoord poppetje. Waarbij prettig gestoord geen ziekte is maar een gave. Wat heb ik genoten van jouw dolle fratsen. Toen Anick en Pat jullie voor het eerst kwamen bezoeken, viel Anick meteen voor jou. Jij vond haar ook best te doen ;-) Er was iets tussen jullie ... Jouw baasje zal zich misschien af en toe in de haren krabben doelend op je onuitputtelijk temperament. Maar jouw hartje van goud zal ze niet meer willen missen hoor. Je bent een megalief gezellig ... sloebertje ;-) Een pittige meid ! Als Badu ga je nu door het leven. Je bent genoemd naar Erykah Badu, een Afro-Amerikaanse neo-soul-, R&B- en hiphopzangeres. Moeten we ons nog afvragen waarom jij één brok energie bent ;-)
Blije gezichten. Omdat jij, 'Love Potion of Perfect Promise', meemocht naar huis. Deze meisjes, Karo en Lotte, hebben op enkele dagen na, vier om precies te zijn, een jaar naar jou verlangd. Ik hoef geen tekening te maken om jou te bewijzen dat je meer dan welkom bent in hun gezin. Ilse en Eddy hebben beloofd om mij op de hoogte te houden van jouw avonturen. Ik zeg dit omdat jouw bazen geen frequente computergebruikers zijn. Jij hebt echt een heel bijzonder plekje in mijn hart en daarom hoop ik nog veel van je te horen. Daar je ook niet echt bij de deur woont ... Je bent een heel zacht mannetje die eigenlijk het liefst van al geknuffeld wil worden. Toen ik jouw gezin vroeg welke naam ze voor je in gedachten hadden, vertelden ze me dat ze al een jaar weten hoe jij zal heten. Wanneer ze hier op kennismaking kwamen, bleef de naam van onze Aiko hangen. Moet zij toch een indrukwekkende madam zijn ;-) Aiko (junior), wat een supermooie naam heb jij ! Voor de mensen die het niet weten : Aiko is Japans voor 'beloved child', kind van de liefde. Jij bent een wonderlijk kind van de liefde !
29/12/2012 - dag 56 : Bailey's bruine babbie en Bailey's donkerblauwe babbie zijn ook riebedebie ...
'Love Story of Perfect Promise', je bent een liefdesverhaal op zich. Het eerste mailcontact dat jouw baasjes en ik hadden, dateert van 6 januari 2011. Ze vertelden o.a. dat ze een oudere Golden hadden en dat ze uitkeken naar een waardige opvolger van hun Yack omdat ze niet zonder hond wilden leven. Begrijp ik maar al te goed. Voor mij is een leven zonder hond ook ondenkbaar. Martine, Yves en hun 2 volwassen zonen hebben vreselijk lang op jou gewacht en het allermooiste is dat Yack er nog steeds is ! Ondertussen 13 jaar oud ! Ik weet dat jij tegen hem niet vervelend zal doen, daar ben jij een veel te zacht hondje voor. Hoorde deze namiddag al van Yves dat jullie kennismaking heel vlot verlopen was. Er werd zo lang naar jou verlangd, jij krijgt van jouw gezin gegarandeerd alle liefde van de wereld. En daar heb jij absoluut recht op. Een figuurlijk rijk leven ga je tegemoet en daarom is je naam leuk gekozen. Largo, naar Largo Winch, de megarijke stripfiguur.
Jouw baas hebben we leren kennen als een vriend-collega van Lotte, onze dierenarts. Door haar hondje Bess, jouw halfzus en chokotoffdochter van Bailey, werd Philip verliefd. Was ook niet moeilijk om te zwichten voor haar uitstraling ;-) Jij had zo'n plezier tijdens de puppytest en bewees dat je zo heel erg graag wil werken voor en met je baas dat het voor Luc en ik snel duidelijk was dat jij bij Philip zou gaan wonen. Jullie zullen een knap team vormen. Als Philip het tenminste goed aanpakt ;-) 'Love Letter of Perfect Promise', oftewel Sam, jou zien we nog veel terug daar jouw baas eigenlijk al een vriend is geworden. De Kinky's hangen als bende erg aan elkaar en jij als Lovertje hoort daar gewoon bij. Buitengewoon plezant is dat !
28/12/2012 - dag 55 : Hupsakee ! De volgende twee ...
Ons kleintje ... Jij bent het die opgeleid zal worden tot hulphond. Jij mag in de voetsporen treden van halfbroer Eager, die andere hele lieve zoon van je mama. Hoewel Christel en Gerrit van vzw Canisha je kwamen ophalen, woon je tijdens de beginfase van je opleiding bij Veerle en Koen. Zij nemen je op in hun gezin en ik mocht al een hele warme mail van Veerle ontvangen. Héél tof ! Ik ben 100% overtuigd dat je super je best zal doen en dat je een fijne geleidehond zal worden. Jij wordt in de toekomst steevast iemands allerbeste vriend. Wij zijn sowieso reuzetrots op jou, kleine vriend, onze 'Love Shack of Perfect Promise'. Je kreeg dan ook de toepasselijke naam Lagun. Wat 'vriend' betekent in het baskisch. Het is hier stil zonder jou. Want al was je in gestalte de kleinste man, je présence en charmes maakten dat er niet om je heen kon gekeken worden. Ik hoop ook jouw belevenissen te kunnen volgen. Maar dat zal wel lukken, heb ik zo het gevoel ;-)
Ik schreef het al eens eerder : jij en je zussen zijn superwijven. Ik blijf bij mijn mening. Zo'n mensgericht hondje dat jij bent ! Altijd vol aandacht - kun je als baas enkel van dromen - en altijd vrolijk huppelend - kun je als baas enkel maar van blijgezind worden -. 'Love Secret of Perfect Promise', ik geef het je op een blaadje, je geheimen zullen Evi en Klaas met plezier ontdekken. Ze zullen aangenaam verrast worden van wat jij hen te bieden hebt. Ondertussen werd ik al van Evi gebeld en ook jij vond de lange autorit helemaal niet eng. Want jij woont in dezelfde stad als je broer James. Heel toevallig. En ontzettend plezant voor jullie beiden daar ik wel geloof dat jullie repektievelijke bazen af en toe zullen afspreken met elkaar. Rest mij nog om jouw naam prijs te geven. Flanelle. Vind ik verschrikkelijk goed bij je passen. Lieve Flanelle, wij zien jou ongelofelijk graag !
27/12/2012 - dag 54 : Vandaag hadden we een dagje rust wat deugd deed. Nog steeds hardnekkige pijn in rug en linkerzijde maar flexigel belooft verlichting te brengen ;-) Vanaf nu zal het vlug, heel vlug gaan ... Zowel morgen als overmorgen als zondag zullen Lovertjes het nest verlaten. Telkens twee. Slik ... Maar dat is nu eenmaal de gang van zaken hou ik me sterk. Lester en James stellen het bangelijk goed. Had niet anders verwacht. Ik weet van welk kaliber ze gemaakt zijn ;-) Toch doet het ongelofelijk deugd om bevestigd te krijgen dat ze hun eerste dag en nacht fantastisch beleefd hebben. Die twee babbies van Bailey zijn nu grote jongens ...
26/12/2012 - dag 53 : Opgestaan of eerder gaan slapen met een verschrikkelijke pijn in mijn linkerheup. Het vele bukken en het ontelbaar keren poortjes overstappen, begint zijn tol te eisen. Daarom dat het goed is dat er vandaag twee babbies vertrokken. Dat laatste meen ik niet echt hoor. Ik ben wel ongelofelijk blij voor beide gezinnen. Uit het diepst van mijn hart gun ik hen hun helemaal-van-hen-hondje. En van beide pupperwupperdsfamilies ondertussen al nieuws gekregen dat de babbies het fantastisch doen. Twee zijn dus van onder mama's vleugel weg ...
Deze keer kregen de puppymensen als dresscode 'rood en wit'. Omdat de Lovertjes symbool staan voor de liefde en dan is rood toch wel dé kleur. De afzonderlijke puppyfoto's maken ook deel uit van de fotoshoot. Ere wie ere toekomt : het is de man hieronder die deze allerliefste foto's trok.
Reutje geel, hoe toevallig is het nu dat net jij bij een gezin gaat wonen waar fotografie een belangrijke rol speelt ? Van kleinsaf aan stond jij meteen in de juiste pose. Je hebt die natuurlijke look over je om het te maken in de modellenwereld ;-) Je bent onze knappe man en ik fluisterde het je menigmaal in het oor opdat je broertjes en zusjes het niet zouden horen. Ze hadden wel eens jaloers kunnen worden ;-) Het haantje de voorste van de mannetjes in het nest, altijd zeer duidelijk aanwezig maar met een klein hartje. Silvia, Jeroen, Wout en Ine hebben gekozen om jou Lester te noemen. 'Love Match of Perfect Promise' is jouw andere mooie naam. Lester, palm die vier baasjes van je maar helemaal in. Ben er zeker van dat je dat kan ;-) Met al je charmes doe jij dat in één pootomdraai. En je hebt er vier ;-)
Ik mag waarschijnlijk niet bij elke babbie schrijven dat hij/zij mijn hartendiefje is ? Maar toch is het zo. Reu roze, eerstgeborene van de Lovertjes. Dat alleen al maakt jou uniek. Maar het gaat verder dan dat. Toen ik de mail van Karen las waarin stond dat ze graag hun hondje James wilden noemen mits mijn akkoord, moest ik even slikken. Vond het een mooi eerbetoon aan onze James. Onze allerliefste kater zal een stukje verder leven in jou daar hij er altijd bij was om jullie, pups, te socialiseren met zijn diersoort. Grappig, jij bent, zoals ze jou in Lier al noemen, James Hond en moet nu net jij officieel 'Love Crime of Perfect Promise' heten. Nog een Martini 'shaken, not stirred' en je maakt het helemaal te bont ;-) Met Karen, Wim, Evelyn, Annelies en Margot schrijf je vanaf nu je eigen verhaal. Een prachtig spannend verhaal !
25/12/2012 - dag 52 : Deze ochtend scheen de zon nog wat en waren we met zijn allen in de tuin te vinden. Ongelofelijk hoe snel ze perfect de weg kennen van binnen naar buiten eenmaal het deurtje van de puppyren opengaat. En dan is het daadwerkelijk een puppyren ;-) Ze willen ondertussen het liefst hun behoeftes buiten doen. Probeer hen daar ook zoveel mogelijk in tegemoet te komen wat niet zo gemakkelijk is gezien het slechte weer. Onze vloer ziet er niet zo netjes uit ;-) Tijdens de wandeling deze namiddag bracht Bailey mij een duif. Hoe ze het toch flikt. Net of ze mij wou zeggen : 'Hé, mijn babbies zouden er beter eens kennis mee maken.' Had echter, vóór het hard regende en donker werd, de mogelijkheid om slechts één pup even apart te nemen. Roze koos ik daar hij morgen vertrekt. Hij nam de duif vlot op maar nog belangrijker, hij kwam mij Duif brengen.
24/12/2012 - dag 51 : Ik vraag mij af wie er vandaag zit te wachten op een schrijven in het dagboek. Maar ik hou er toch aan om elke dag iets te vertellen zodoende ook nu. Net op de valreep ;-) Sinds gisterenavond weet ik met welke naam elke pup door het leven zal gaan. Sinds gisteren weten we dus wie naar welk gezin gaat. Een leuk gegeven maar tegelijkertijd ook een besef dat het afscheid nemen er aan komt. Ook al heb ik soms gevloekt daar het zorgen voor zoveel pups tijdens de winter echt veel energie vergt toch zal het loslaten zwaar zijn. Ik zie ze namelijk dolgraag. Het zijn stuk voor stuk heerlijke kindjes van Bailey. Morgen is het de laatste dag dat ze voltallig zijn. Morgen zullen Luc en ik dubbel van ze genieten en morgen zal ik gegarandeerd tranen laten. Gevoelige tijd van het jaar als je je dierbaren niet meer hebt. En ik ben bovendien echt geen held in afscheid nemen ...
Niks trucage. Deze foto ligt aan de basis van Kerstkaart 2012. Alle 10, eigenlijk nog te jong, samen op ons bankje.
Twee weken geleden had de elandknuffel nog zijn gewei intact ;-) Merry Christmas foto's genomen op za 8/12.
23/12/2012 - dag 50 : Uitgeputter dan uitgeput zijn we terug thuis. Wat een vermoeiende dag. Maar ze zijn alle tien getest. Daar deden we het voor ;-) Nu rest ons nog alles te laten bezinken en grondig de hele dag nog eens door te nemen zodat we voor elke pup de meest geschikte match kunnen maken. Sommige babbies van Bailey hebben ons ronduit verrast. En dat zou wel eens voor een andere indeling kunnen zorgen dan die die ik al min of meer in gedachten had. Ik kan geen pap meer zeggen terwijl de pups het kot afbreken ;-)
22/12/2012 - dag 49 : Gisteren was het mannenvolk op verplaatsing. Ze werden door Christel en Gerrit van vzw Canisha op hun gedrag getest. En daarmee is al één hondje zeker van zijn thuis ;-) Morgen mogen ze met zijn allen samen nog een keer op stap. Hebben ze de puppytest tegoed. Een spannende dag. Ook voor mij als fokster. Vandaag louter ontspanning. Ook voor mij als fokster ;-) Deze ochtend waren ze op de velden hier rechtover aan het jagen. Harde knallen konden we horen. Hebben deze pupperds ook weer meegekregen. Wie weet komt het ooit van pas ;-) Want vandaag is Flynn, hun halfbroer van 19 maanden, voor het eerst mee op jacht. Ben verschrikkelijk nieuwsgierig naar het relaas. Kreeg deze ochtend een sms dat Flynn een snip en een vlaamse gaai had geapporteerd. En laat dit nu net twee vogelsoorten zijn waar honden niet happig op zijn om in de bek te nemen. Trotse fokster ben ik. De Lovertjes houden zich nog niet bezig met wild. Enkel met pluchen beertjes, sleutels, afstandbedieningen en lepels ;-) Gisteren tijdens de test had zelfs een reutje zowel het beertje als de afstandsbediening tegelijk vast. Trotse fokster ben ik ;-)
21/12/2012 - dag 48 : Zonder haar geen 'Just a'-nest, geen 'Kinky'-nest en geen 'Love'-nest. Zonder haar zou mijn wereld niet compleet zijn. Zonder haar ... zou zoveel niet zijn ... Ze is simpelweg mijn hond. Maar tegelijk is ze mijn rots in de branding, is ze mijn trouwste vriend. Als ik in haar ogen kijk, zie ik zoveel wijsheid. Als ze zich tegen mij aanvleit, voel ik me de rijkste mens op aarde. Bailey, dank je voor alles !
Mijn Bailey ...
20/12/2012 - dag 47 : Ontnuchtering. Back to real life. Na het losbandig leven tijdens de fotoshoot : in de bench zullen ze zitten ;-) Net plaats genoeg voor zeven. En dan moeten ze er ook met zijn zeven in ! Of hoe ze op een heel natuurlijke manier al wennen aan 'de bench'. Ik wacht altijd om die in de puppyren te zetten tot ik weet welke plek de pupjes verkiezen om in slaap vallen. En dan introduceer ik de metalen kooi ... ;-) Op die plaats. Die ze uit zichzelf als heel aangenaam ervaren. Gaan ze er meteen zonder boeh of bah in gaan liggen. Bewijst deze foto. Wat is een bench toch fijn ;-) Benchtraining is niet mijn taak. Dat is werk voor de toekomstige puppymensen. Daarom dat het deurtje hier ook nooit dicht gaat. Ik zorg enkel voor een eerste positieve benadering. Daar er door de dag wel altijd eentje, twee of drie in te vinden zijn. En soms dus 7 ;-)
Plaats meteen een niet opperbeste foto omdat ik absoluut niet kan tippen aan de kwaliteit van de foto's hieronder ;-)
19/12/2012 - dag 46 : Het voltallig 'Love-nest' gezien door de lens van beroepsfotograaf Jeroen Vandeweghe. We weten onze pupmensen toch uit te kiezen ;-) Super bedankt ! Was zo ontzettend fijn om mee te maken. En natuurlijk is er nog beeldmateriaal ;-)
18/12/2012 - dag 45 : Dierenarts Lotte kwam gisteren langs. De Lovertjes werden medisch onderzocht, geënt en gechipt. Ook werd van iedere pup drie speekselstalen genomen voor DNA-identificatie. Ik had gedacht dat ze extra rustig zouden zijn na de toch wel gevulde zondag maar neen. Allen energieke bijtjes met wriemelkonten. Misschien omdat we het medische aan het buitenluchtmoment van de dag gekoppeld hadden ? Hoe dan ook, tussen het ravotten door, werd iedere pup apart op de tuintafel gezet waar Lotte haar werk deed met mij als assistente. Elk was stoer op het moment van de prik en uiterst moedig tijdens de inplanting van de chip. Niet dat ze keus hadden ... Dit is nu eenmaal iets die ze moeten ondergaan. Ook werden ze 's avonds voor de 3e maal ontwormd. Heavy day !
17/12/2012 - dag 44 : Gisteren hebben de pups een wonderlijke dag beleefd. Ze zijn op bezoek geweest bij Silvia, Jeroen en hun kinderen Wout en Ine. Dit gezin mag over minder dan twee weken een zoon van Bailey mee naar huis nemen. Ze wonen in Jabbeke, zo'n half uur rijden hier vandaan. De pups hebben zich super gedragen in de auto. Klein beetje gejank in het begin maar na 5 minuten waren ze allen muisstil. Ongelofelijk knap. Eenmaal daar aangekomen, wachtte hen een verrassing. Namelijk : Jeroen is, naast een bijzonder aangenaam en fijn mens, beroepsmatig fotograaf. En de Lovertjes mochten de fotostudio in. Zoooooooo megatof ! We wisten al dat er een paar over fotomodelallures beschikken maar om ze professioneel in beeld te zien genomen worden ... smelt - smelt - smelt - smelt - smelt - smelt - smelt - smelt - smelt - smelt. De pupjes waren zo braaf als engeltjes. Want wanneer het gezellig is, vliegt de tijd ;-) Silvia had lekkere spaghetti voorzien en terwijl wij genoten van het samenzijn, lagen de pupjes vredig te slapen. Voor we huiswaarts keerden, lieten we Bailey's kroost even buiten. Alle babbies van Bailey stapten ongegeneerd het terras op en deden er netjes pipi. Op de terugweg lagen ze uitgeteld van alle indrukken van de dag. Geen enkele piep te horen. Grandioos alle nieuwe ervaringen die ze opdeden en vooral grandioos hoe ze ermee omgingen.
's Avonds hadden we er niet veel omkijken meer naar ;-)
16/12/2012 - dag 43 : Er is altijd een haantje de voorste. In dit nest heet ze tot nog toe teefje donkergroen. Wat is zij vlug bij de pinken ! Sinds ze ontdekt heeft dat ze, mits enig correct voetwerk, over het poortje van de puppyren kan, gaat ze veelvuldig zelfstandig op stap in onze living. Staat ze plots trots naast je naar je op te kijken. Ben op één van haar uitstappen op de grond gaan zitten met mijn rug tegen de zetel. Mensgericht zoals ze is, kwam ze lekker languit bij me liggen. Op de salontafel hadden we die avond een doos Quality Street staan. Ik neem die om er een chocolaatje uit te kiezen en terwijl ik kies, heb ik de doos op mijn knieën. Lovey-dovey viste er zich ook een snoep uit. Eentje met een rood papiertje. Vind ik trouwens de lekkerste. Hilarisch hoe ze met die bonbon liep rond te paraderen. Heb nog net mijn fototoestel kunnen nemen vóór ze aan operatie 'papiertje lospeuteren' kon beginnen.
15/12/2012 - dag 42 : Maakt niet uit dat het nu strontweer is, we hebben die superfijne momenten in de tuin toch maar gehad. Drie dagen op rij. Vandaar drie dagen op rij foto's over hun buitenaktiviteiten. Brengen we toch wat mooi weer ;-) De pups en de tunnel. Ik heb hen niets hoeven uit te leggen. Zo'n blauwe buis in hun 'oerwoud'. Moet kunnen. Ze liepen er uit zichzelf in en door. Kei maar dan ook keischattig !
Ook binnen vervelen ze zich niet ;-)
14/12/2012 - dag 41 : Mama hoeft heus niet constant hun handje vast te houden. Daar in ons 'oerwoud' geen enkel gevaar schuilt. De babbies van Bailey kunnen best hun mannetje staan. Ik en Mutti hielden hen wel in het oog natuurlijk. Vonden wij verschrikkelijk erg om te doen ;-)
13/12/2012 - dag 40 : Ondanks het gegeven dat we naar de winter toe gaan, genieten de pups toch van een portie verse buitenlucht. Koud vriesweer met de warme middagzon is, in tegenstelling tot de constante regenbuien, ideaal om ze even kennis te laten maken met moeder Natuur. Drie dagen op rij waren we dus voor een kleine duur in de tuin te vinden. Pupjes vinden het 'oerwoud' machtig. Ze ontpopten zich tot Tarzannetjes en mini-Janes. Totaal onverschrokken gingen ze op ontdekking. Eenmaal terug binnen trakteerden ze me gelijk op een vals concert - want wat is het toch unfair dat ze niet buiten mochten blijven - om dan één vóór één zoet weg te dromen. De gelukzalige kreetjes die ze slaken tijdens hun slaap verraden het herbeleven van hun toffe indrukken ;-)
Pups kunnen beroep doen op zowel Mutti Bailey, tante Danske als halfzus Câline om te leren correct om te gaan met soortgenoten.
12/12/2012 - dag 39 : Ofwel ben ik een verschrikkelijke goede fotograaf ofwel zijn deze Lovertjes 'outstanding natural beauties'. Ik kies voor het tweede. Een paar hebben toch echt wel sterallures en poseerden zoals 'd'echte'. Just me and my puppies ...
11/12/2012 - dag 38 : Onze Aiko bewijst keer op keer wat een uitzonderlijke Akita Inu zij is. Ze vond het zaterdag eens tijd om zich te mengen onder de babbies van Bailey. En dan mogen Bailey's kids werkelijk alles ! Mama Bailey, Danske en Câline verwittigen de kleintjes wanneer ze iets doen die niet meer als leuk wordt ervaren maar Aiko laat hen verder begaan. Wil er een pup in haar oor likken of bijten en in haar grote krulstaart hangen, het kan allemaal. Dit heeft ze nu bij elk nest al gedaan. In het begin intrigeren die molletjes haar niet maar eenmaal ze rond de vijf weken draaien, dan wil ze mee helpen moederen. Onze roedelleidster wordt week in het bijzijn van klein grut ...
10/12/2012 - dag 37 : Dit weekend was er weer eentje met veel leuke gebeurtenissen. Vrijdag uitgenodigd op een supergezellig verjaardagsfeestje. Luc heeft gepuppysit en ik heb mij eens goed laten gaan ;-) Aanwezigen, bedankt voor de deugddoende lachbuien. Heb zaterdag o.a. de gelegenheid gehad om Kerstkaart anno 2012 in elkaar te flansen. Mensen die mij kennen, weten dat eigenlijk rond deze tijd onze kaart al bij hen in de brievenbus ligt. Maar ik wou toch terug de pupjes als hoofdpersonages en daarom had ik te wachten tot ze wat groter waren. Te bedenken dat vorig jaar de Kinky's een rood fluwelen Kerststrikje in de zomer aan moesten voor op de Kerstkaart ;-) Ben verschrikkelijk benieuwd naar het eindresultaat.
Zondag hadden we bezoek. Hoe kan het anders ;-) Als fokker ben je bereid om lange tijd te wachten op een pup. Omdat je voor een specifieke combinatie gaat. En je calculeert het ook zodanig in, je bent daar op voorbereid, zal ik maar zeggen. Maar een gezin die op enkele dagen na 2 jaar wacht op een pup, omdat ze enkel van bij ons een hondje willen, dat is ontzettend bewonderenswaardig. Daar heb zelfs ik ;-) geen woorden voor. Ze vielen net uit de boot bij Bailey's vorig nest. Ik heb ze proberen te helpen zoeken naar een andere fokker maar neen, hun pup zou van hier komen. Dat hondje wordt er eentje die zo heel erg graag zal gezien worden. Zoals alle andere negen trouwens. Daar twijfel ik niet aan. Gisteren hebben Luc en ik ook nog de gelegenheid gehad om te wandelen op het strand met onze vier grote meiden. Wat was dat geestig. Elke dag ga ik met Aiko, Bailey, Danske en Câline op stap naar het bos of naar de velden - ook wanneer we pupjes hebben - maar het strand blijft toch mijn favoriet. En dan vooral met die straffe wind. Helemaal uitgewaaid waren we. Energieboost van jewelste.
09/12/2012 - dag 36 : De lovertjes kan ik niet op een abonnement voor het openluchtzwembad trakteren gezien de jaargetijde waarin ze geboren zijn. Maar er zijn alternatieven genoeg om ze 'interactief' bezig te houden. Fun hebben ze voor - komt mij dat even goed uit - tien ;-)
08/12/2012 - dag 35 : Hun darmflora werkt opperbest. En daarom leggen deze kleine lieve honden van die extralange stronten ... Pups grootbrengen is vooral ook immens véééééééél kaka opruimen ...
Eens een niet idyllisch plaatje ;-) wel deel van het geheel én gedropt 'on the right spot'. Flinke pup !
07/12/2012 - dag 34 : 7 mannetjes, 7 flochepupjes ... Had nooit verwacht dit zó plezant te vinden. Toen ze één vóór één geboren werden, dacht ik : 'O, my god, zovéél pietjes !' Maar die zeven zonen van Bailey zijn me toch zo'n heerlijke ongecompliceerde knulletjes. Hoewel ik ze allen ontzettend graag zie, echt ze zijn alle 7 fantastisch, is er één in het bijzonder waar ik tot over mijn oren verliefd op ben. Ik verklap lekker niet wie hij is ;-) De teefjes buiten beschouwing gelaten in deze mijmering. Want dit drietal zijn gewoon superwijfjes.
My life as a dog ...
06/12/2012 - dag 33 : Eén, twee, drie, vier, vijf, zes, zeven, acht, negen, tien ... wie niet weg is, is gezien. Ze hoefden niet bang te wezen. Geen enkel Lovertje moest in de zak van Zwarte Piet. Sinterklaas vond ze allen om ter liefst. Hij maakte voor iedere pupselfrutsel tijd en nam ze elk even apart op schoot. Allemaal beloofden ze om zulks brave kindjes te blijven ;-)
Dank U Sinterklaasje ;-) voor Uw hoogstaand bezoek !
05/12/2012 - dag 32 : De perikelen waar mijnheer Beer mee te kampen krijgt op latere leeftijd ...
04/12/2012 - dag 31 : Bailey heeft als Mutti de rol van voedster en opvoedster. En moet dus soms wat strenger optreden bij baldadig gedrag ;-) Halfzus Câline daarentegen leert hen spelen. Bij haar moet niets, mag alles, hoewel ze ook op tijd de grens stelt. Is super. Leren de pups enorm veel van. Het schuddekonten of het kontschudden - jullie begrijpen vast wel wat ik bedoel - hebben de babbies van Bailey absoluut van tante Danske afgekeken. Hoe die haar gat zwiert als ze bij de pups is ! Monkey Dans vindt het kleine grut overgeweldig. En vice versa.
03/12/2012 - dag 30 : Héhé ... we hebben het weekend overleefd. Het leek hier opendeurdag. Dan wel twee dagen op rij ;-) Ik wil nooit teveel drukte ineens voor de pups dus houdt dat in dat bezoek gepland moet worden. Ik denk dat ik op den duur echt aan het swanzen ging van de vermoeidheid ;-) Maar vele mensen hebben hun en de andere pupjes kunnen bewonderen en ik denk dat ze allen met een positief gevoel huiswaarts gingen. 't Is nu het moment om te reageren als dat niet zo is hé ;-) Slapende honden maak je niet wakker en al helemaal niet een pup. Dat werd door iedereen gerespecteerd. Ja, ze hebben allen een goede opvoeding genoten ;-) De pupjes van hun kant hebben laten zien dat als ze wakker zijn ze ook echt wakker zijn én dat ze de weg naar de plas-en poepzone al knap kennen. Tenslotte beschikken ze over een speeltuin van 9m² waarvan 'slechts' 1,5 m² 'laat-maar-los-ruimte' is. Want 'als je moet kakken, dan moet je kakken' en hun beentjes zijn nog zo erg kort ;-)
02/12/2012 - dag 29 : Pups met privilèges. Deze babbies beschikken niet enkel over een persoonlijke nageltjesfatsoeneerster maar daarbovenop wisten ze met hun charmes een ervaringsdeskundige te strikken om hen het vieze ontwormingsspul toe te dienen. Tweede ontworming ging gisteren heel vlot naar binnen met deze helpende hand(en). Had ik hierdoor ook eens de mogelijkheid om een foto van dit gebeuren te nemen.
Reu roze voelde zich niet zo lekker na de ontworming en kieperde het boeltje met maaginhoud er terug uit. Heb ik later op de dag dan maar zelf ontwormd. Toen bleef het binnen ;-)
01/12/2012 - dag 28 : Komt het jullie bekend voor ? Die andere favoriete flatcoatslaappositie ? De gekruiste pootjes lighouding ;-)
30/11/2012 - dag 27 : Ik weet niet wie onder reutje lichtgroen in dromenland ligt te soezen. Ik weet wel dat zij of hij alle vertrouwen in broerlief heeft. En op deze foto lijkt het ook alsof reu lichtgroen de rol van beschermer op zich neemt. Eén van de teefjes gaat naar een koppel waarvan de vrouw in haar praktijk o.a. met kleuren-energie werkt. Ze dacht dat het misschien fijn kon zijn om eens de puppy-kleurtjes te linken aan de eigenschappen van hun toegewezen kleur. Is ook ;-) Het is effectief spannend om te kijken en te voelen of er overeenkomsten zijn ... Zullen de Lovertjes kleur bekennen ? Of niet ;-)
| Roze = ziener, intuïtief, initiator, machtswellust. Blauw = vreedzaam, kalm. Groen = betrouwbaar, evenwichtig, statig. Geel = bang, vrijgevig, intellectueel. Lichtgroen = recht door zee, evenwichtig, betrouwbaar. Paars = sterke overtuiging, verbeelding, intuïtief. Oranje = gezellig, creatief, extravert. Oker/Goud = gedreven, zelfvoldaan, wijs. Lichtblauw = ernstig, vreedzaam, kalm. Rood = vastbesloten, krachtig, gepassioneerd. |  |
29/11/2012 - dag 26 : 'Flatcoats do it with a wagging tail'. Jaaaaaaaaaa, ze kwispelen ! De babbies van Bailey kunnen kwispelen ! Overweldigende schattige kindjes heeft mijn Bailey toch telkens weer ;-)
Mijn Bailey, hun mama ...
28/11/2012 - dag 25 : Zo zijn er 10. Tien paar van die onschuldige blauwe kijkers. Zo'n poppetjes krijgen alles van mij gedaan ;-)
'En, ik mag toch wel gapen zeker ?'
27/11/2012 - dag 24 : Veranderingen op til voor de lovertjes. Ze zijn gestart met leren lezen. De kleine lettertjes van de krant ;-) Een deel van de werpkist is nu dus met krantenpapier voorzien. De eerste stappen naar de zindelijkheidstraining. Alle begin is moeilijk zodoende slapen ze nog graag op de kranten ook ;-) Ze kunnen horen en zien. En hun tandjes komen tevoorschijn. Ze hebben gisteren voor het eerst kennis gemaakt met het natuurelement water. Zijn het flatcoats ? Helemaal ;-) Verbazingwekkend. Hoe jong ook, ze weten meteen hoe hun tong te gebruiken om de dorst te lessen. Dat ze daarbij zelf kliedernat worden, nemen ze er graag bij. Watergewenning heet dat ;-) Gisteren viel hen allen een professionele manicure en pedicure te beurt. Doelend dat ik het niet was die hen onder handen - en voeten - nam. Ik tref het met zo'n goede vriendin die dat plezant vindt om te doen.
26/11/2012 - dag 23 : Enkele puppymensen over de vloer gehad dit weekend. Zowel de mensen als de puppy's vonden deze eerste 'lijfelijke' ontmoeting prettig. De pupselfrutsels hebben geen benul dat ze over enkele weken elk naar hun eigen warme thuis zullen verhuizen. De mensen daarentegen beseffen het des te meer ;-) Het pupje waar zo naar verlangd werd, hebben ze eindelijk kunnen zien, kunnen meemaken. Velen onder hen hebben werkelijk engelengeduld gehad. Voor volwassenen is wachten al een marteling. Hoe zwaar moet dat voor een jonge persoon wel niet zijn ? Ik gebruik bewust 'een jonge persoon' en niet 'een kind'. Want alle jongvolwassenen die mee hunkerden naar hun eigenste pup hebben zich zo prachtig opgesteld gedurende de lange wachttijd (en dan spreek ik voor sommigen over meer dan één jaar) dat ik een diepe buiging maak voor hen. Mijn respect hebben ze afgedwongen. En wat ben ik trots dat ze binnenkort een babbie van Bailey naar huis mogen meenemen !
Meer en meer worden ze echte hondjes. Naar het beeld dat wij, mensen, van hen hebben tenminste ;-)
25/11/2012 - dag 22 : 'Reach out and touch somebody's hand. Make this world a better place if you can. Reach out and touch somebody's hand. Make this world a better place if you can ...' Hell yeah, they can !
Reach Out and Touch (Somebody's Hand) debuutsingle van Diana Ross in 1970.
24/11/2012 - dag 21 : Na de papfles, the real stuff. Ook al lijkt het misschien niet zo ;-), ze vinden het allemaal reuzenlekker. Voor het eerst rauw vlees naar binnen spelen. Tuurlijk is dit een hele aanpassing. En natuurlijk gaat daar een knoeiboel mee gepaard. Maar mutti Bailey likt hen maar al te graag terug proper.
23/11/2012 - dag 20 : De dag van de puppytest staat gepland. Zondag 23 december. Ik heb alle vertrouwen in de twee lieve dames die de test zullen afnemen. Overtuigd dat ze evenzeer super zullen omgaan met het kleine grut maar ik zal die dag toch Marijke in gedachten zijn. Marijke en haar dochter vinden wij toppuppytesters. Zij waren het die onze vorige nesten getest hebben. Het deed een beetje vreemd om nu Nel en Marjet in te schakelen. Voelde aan als een klein verraad tov Marijke. Hoe graag ik haar erbij had gehad op 23 december en hoe graag ze er zelf had bij geweest, het is niet mogelijk. Kanker is de grote boosdoener. Opnieuw iemand die ik ontzettend lief vind, heeft te kampen met die rotziekte. In mijn hart zal ze present zijn en ik hoop zo erg dat ze de oorlog die ze te voeren heeft, mag winnen. Ik zal elke pup, op het moment dat ik hem neerzet, bij de aanvang van de test, influisteren dat hij heel hard zijn best moet doen. Ter ere van hun afkomst maar in het bijzonder voor Marijke.
22/11/2012 - dag 19 : 13 dagen geleden reikten ze amper tot aan zijn knieën. Nu zorgen ze ervoor dat mijnheer Beer geen kou vat. Keelpijn hoeft hij alvast niet te vrezen. Of net wel ;-)
21/11/2012 - dag 18 : Er is mij al verschillende keren de vraag gesteld of er al eentje mijn voorkeur draagt. Neen. Zijn ze nog te jong opdat er eentje mijn voorkeur zou kunnen dragen ? Neen. Als ik de foto's hieronder bekijk die ik gisteren nam, heb ik echt geen voorkeur. Ze zijn mij alle 10 even lief, even kwik, even gezellig, even mooi. Het zijn er 10 om graag te zien.
20/11/2012 - dag 17 : Nu ze allemaal hun oogjes open hebben, wordt het tijd om ze deftig voor te stellen. Samen vormen ze het 'Love'-nest. En individueel :
Love Crime of Perfect Promise
Love Letter of Perfect Promise
Lovey-dovey of Perfect Promise
Love Match of Perfect Promise
Love Potion of Perfect Promise
Love Legacy of Perfect Promise
Love Shack of Perfect Promise
Love Story of Perfect Promise
Love Secret of Perfect Promise
Loverboy of Perfect Promise
19/11/2012 - dag 16 : Ik tel er één, twee, drie, vier. Vier op weg naar diezelfde ene tepel. Ik tel er één, twee, drie, vier. Vier blote buiken.
18/11/2012 - dag 15 : Het 'biberonneren' zoals een vriendin van mij het leuk zegt, heeft effect. Dikzakjes zijn het ;-) en dan heb ik het evenzeer over de meisjes. Maar wel heel schattige en lieve en leuke patatjes van flatjes.
17/11/2012 - dag 14 : Op een leeftijd van twee weken heb je als hond toch al het één en ander meegemaakt. Over het algemeen alleen maar leuke dingen. Zoals het zacht en warm aanvoelen van je mama. Op tijd en stond lekkere melk. Broertjes en zusjes die tegen je in slaap vallen. Een lieve hand die je streelt. Maar je hebt ook kennis gemaakt met het fenomeen nageltjes knippen. En je mocht genieten van een eerste ontworming. Ja, het is zover. Nagels knippen zal nooit een hobby van mij worden. Ik heb er eerlijk gezegd een gloeiende hekel aan. Vind het allemaal nog zo verschrikkelijk klein en ben altijd bang om ze pijn te doen. Maar goed, we hebben de eerste manicuresessie overleefd zonder ongelukken. Een pak van mijn hart. En de pupjes hebben dapper de ontworming doorgeslikt. Ook stappen ze al aardig rond. Nog even en ze zullen niet meer in te halen zijn ;-) Zelfs hun ogen komen in zicht. Mooie woordspeling vind ik zelf ;-) Maar wonderlijk toch hoe snel een hondje evolueert ! Twee weken geleden waren ze nog in Bailey's buik ...
16/11/2012 - dag 13 : Hoewel er in 'papflesseren' veel tijd kruipt, vind ik het zalig om te doen. Zelf ben ik geen moeder en bij Bailey's vorige nesten hoefde het bijvoederen niet. Nu ze een groot nest heeft, wil ik haar ontlasten door te papflesseren. In het begin moesten zowel pups als ik gewoon worden aan deze voor allen nieuwe situatie. Maar we hebben elkaar gevonden. We hebben met zijn elven de truc van het papflesseren door. Intens individuele genietmomentjes.
15/11/2012 - dag 12 : Als Bailey niet naar de jacht kan, komt de jacht naar Bailey. Nog wel op haar verjaardag ook ;-) Gisteren tijdens onze boswandeling hoorde ik schoten. Ze waren aan het jagen. Ik zag de geweren staan op een open veld zo'n 800m verderop. Prikkeldraad en een begroeiing van brandnetels en doornen tussen ons in. Ineens gaat Bailey's neus de lucht in, baant ze zich - met haar hangtieten ! - een weg tussen de doornen en ... een gewonde fazanthen vliegt op. Bailey zet de achtervolging in en komt me daar een mooie runner brengen. Danske en Câline hadden er het kijken naar ;-) Ben het geweer de fazant gaan brengen. 't Is te zeggen, ik riep hem toe dat ik iets voor hem had. Hij mocht over de draad klauteren en de doornen ingaan ;-) Zei hij me : 'Bedankt, we hadden daar een verloren stuk. Onze honden kregen het niet gedaan.' Hij keek naar Bailey die nog wat pluimen aan haar mond had : 'Dat is pas een jachthond.'
14/11/2012 - dag 11 : Bailey hoeft vandaag geen vlaggen en wimpels om haar te vieren. De babbies hebben voor hun mutti hun eigen variant op het verjaardagslied gezongen. In koor dan nog. Vijf jaar is ze en nog steeds even mooi. Vijf jaar geleden was ze zelf kleiner dan deze zonen en dochters van haar. Natuurlijk krijgt ze vandaag 'nog meer extra van alles' maar het allerbeste cadeau heeft ze zichzelf gegeven. Leuke bijkomstigheid : er gaat een teefje bij Evi en Klaas wonen. En Evi is vandaag ook jarig ! Van harte gefeliciteerd !
Even ook meegeven dat deze pups wel degelijk leverkleurig zijn. En geen 'rostjes' zoals de rode lamp soms zou kunnen doen uitschijnen ;-)
13/11/2012 - dag 10 : Nu ze met 10 zijn, doe ik een poging om ze 'bij te papflesseren'. Ik zeg wel poging. Neen, het begint aardig te lukken ;-) Kan daar jammer genoeg geen foto van plaatsen want ik heb mijn twee handen meer dan nodig om de pup en de papfles bij elkaar te krijgen op een deftige manier. Macht dat zo'n kleintje heeft ! Als ze niet willen drinken, zullen ze niet drinken ;-) Gelukkig zitten er een paar gulzigaards tussen. Geven ze mij toch het gevoel dat ik hen aankan ;-)
12/11/2012 - dag 9 : Gisteren had ik een 'me-time' dag. Luc was zo lief om de zorg van àlle honden - groot en klein - op zich te nemen voor enkele uurtjes. Ik ben met een fantastische vriendin gaan uitwaaien op het strand. Enkel Câline en haar flatcoat hadden we bij. Het deed deugd om mijn hoofd helemaal leeg te kunnen maken en puur te genieten van mijn Calienemiene. Wat is zij mij toch een heerlijk hondje. Een prachtdochter van d'r moeder ;-)
Toen ik voor de dekking weg was, vergezelden Bailey en Câline mij. Vond ik ook zo tof. Wij met zijn drieën. Op die reis besefte ik dat ik eigenlijk liever geen vijfde hond wou. Nu toch nog niet. Hoezeer ik ook een dochter van Bailey en Jasper wou, we hebben onze handen meer dan vol aan Aiko, Bailey, Danske en Câline. Omdat we ze stuk voor stuk een superleven gunnen. Eenmaal thuis vertelde ik Luc mijn gedachtengang. Na ruim overleg kwamen we tot het besluit dat we het voorlopig bij vier houden. Temeer dat er een teefje uit dit nest bij de familie van Kadanz gaat wonen die later onder onze kennelnaam op haar beurt mama mag worden. Zo behouden we deze mooie combinatie en opteer ik dan eventueel voor een kleindochter van Bailey. Tenslotte heb ik al een dochter van Bailey, een prachtdochter !
11/11/2012 - dag 8 : De officiële namen van de nieuwste lichting 'Of Perfect Promise' pupjes. Het 'Love'-nest. Hoe kon het anders met zo'n mama en zo'n papa. Deze maal koos ik voor rode - de kleur van de liefde - geboortedoosjes. Nu nog gevuld met suikerbonen. Achteraf kunnen ze dienen om bv. de gevonden melktandjes in te bewaren ;-) Als de Bailey-babbies wat ouder zijn, zullen ze stuk voor stuk persoonlijk aan jullie voorgesteld worden. Ik kan wel al vertellen dat de namen gerangschikt staan volgens het respektievelijke moment waarop ze geboren werden. Dus reutje roze is onze 'Love Crime', reutje donkerblauw onze 'Love Letter' enz. het rijtje af.
Love Crime of Perfect Promise, Love Letter of Perfect Promise, Lovey-dovey of Perfect Promise, Love Match of Perfect Promise, Love Potion of Perfect Promise, Love Legacy of Perfect Promise, Love Shack of Perfect Promise, Love Story of Perfect Promise, Love Secret of Perfect Promise and Loverboy of Perfect Promise. Welcome to a world full of love.
10/11/2012 - dag 7 : Ook 's nachts hebben de kleintjes honger ... Bailey heeft 'slechts' 10 tepels en dan is het van belang dat iedere babbie effectief aan een tepel sabbelt en niet ergens haar buik vastneemt en zuigen gaat. Heksenwerk, vooral midden in de nacht. Vandaar dat ik deze foto met enkel de rode verwarmingslamp als verlichting toepasselijk vond om de werkelijke sfeer weer te geven van hoe ik en Bailey onze nachten doorbrengen.
09/11/2012 - dag 6 : Mijnheer Beer, trouwe bondgenoot, is weer populair. Hoe klein ze ook nog zijn, ze weten moeiteloos het knusse plekje, die mijnheer Beer hen aanbiedt, te vinden.
08/11/2012 - dag 5 : De nieuwste manier om melk te zuigen ... Reutje oranje volgt de laatste trend.
07/11/2012 - dag 4 : Het zal moeilijk worden om foto's te maken waar ze met zijn 11'en op te zien zijn. Op die hieronder steekt 10e pup zich goed weg. Ligt namelijk in de hoek rechtsachter. Alleen zijn snuit steekt boven de rug van zijn mama uit.
Ik weet zeker dat ze alle 10 van een tepel zijn voorzien ;-)
06/11/2012 - dag 3 : Dé typische flatcoatslaaphouding : op de rug en alle vier poten in de lucht. Geen enkel ander ras heeft er zoveel voorbeelden van. Bestaat niet. Maar deze pup is er toch wel extra vroeg mee weg. Nog geen 48 uren oud en ze - ja dit eentje is een ze - weet exact welke pose bedoeld wordt. Mochten sommigen zich afvragen of ik niet verkeerd keek, dat uitstulpingetje is de navelstreng. En toont meteen aan dat dit een kersvers pupje is.
05/11/2012 : Wat later op de dag ... Vergeet ik deze morgen toch wel hun eerste officiële internetfoto te plaatsen als bewijs van hun bestaan.
05/11/2012 - dag 2 : Ze is zo schattig ! Wanneer ik Bailey uitlaat, dit gebeurt hier rechtover op een boerenwegel, dartelt ze heel gezwind mee. Gaat ze in plassen rollen, huppelt ze vrolijk vooruit, maakt ze een sprintje. En dan ineens beseft ze dat haar pups, de andere kant op, liggen te wachten op haar. Dan wil ze direct naar huis, moet ik ze aanlijnen want zou niet willen dat ze in haar haast de straat oversteekt en dan trekt ze als een paard. Haar puppies, haar puppies hebben haar nodig ! Tijdens die vijf minuten onbezorgdheid is ze zo zot maar het mag maar vijf minuten duren want hé ze is mama en dat op zich is een heel gewichtige taak. En die taak neemt ze heel serieus.
Voor alle duidelijkheid hier ook nog even de geboortetabel. Er zit een bepaald schema in : reu - reu - teef - reu - reu - teef - reu - reu - teef - reu. En toen was het gedaan ;-) Gelukkig maar. Die röntgenfoto is mij van grote hulp geweest. Ik wist daardoor dat we de komst van 10 pupjes mochten verwachten. Heeft Lotte voor ons geteld hoor want ze lagen niet zo gemakkelijk op het moment van opname. De laatste pup moet logisch een veel langere weg afleggen dan de eerste en het is dan ook normaal dat hij daar meer tijd voor nodig heeft. Zo bleef ik extra alert tot we eindelijk nummertje 10 mochten verwelkomen. 10 kleintjes in 9 uren tijd. Waauw ;-)
O ja, het is mijn traditie dat elke eerste pup van het nest de roze kleur krijgt, ongeacht het geslacht. We hebben dus opnieuw een 'roze reu' ;-)
04/11/2012 - dag 1 : Mama en pupjes stellen het super. 't Zijn goeikes ;-) Alle 10. Ik daarentegen ben geradbraakt. Zal blij zijn wanneer Luc thuis is. Toch wel zwaar een hele nacht op blijven en instaan voor alle zorg. Word straks ook 45 ;-) en ben het uitgaan tot in de vroege uurtjes al een eindje geleden verleerd. Het is ook niet dat ik nu kan gaan slapen want waken wil ik toch. Niet dat ik het niet vertrouw. Bailey weet feilloos wat en hoe. Ze is een supermama. Ik heb een immense bewondering voor haar. 't Laatste pupje kwam moeilijk. Heeft ze heel wat voor moeten persen. Dit terwijl de 9 andere kleintjes rond haar tepels aan het wriemelen waren en ze toch ook uitgeput was. Nu ligt ze trots te wezen en kijkt ze me aan : heb ik het goed gedaan of heb ik het goed gedaan ? Ze doet het voor mij immer en altijd fantastisch goed ! Geloven jullie het als ik schrijf dat ik tranen in mijn ogen heb ?
03/11/2012 : Het wordt een nacht zonder slapen. Zoveel is zeker. Bailey is zwaar aan het hijgen. Ik kreeg haar zover dat ze in de werpkist blijft. We staan paraat om de babbies te verwelkomen. We zijn ikzelf, Bailey natuurlijk en Câline. Zij zit in de loge want wil het van dichtbij meemaken. Nu is het wachten of de pupjes deze avond/nacht zullen geboren worden. Uur van schrijven : 20h01.
03/11/2012 : Kan best dat aan het stukje dat ik nu (9h53) schrijf nog een vervolg komt. Later op de dag ;-) Gisteren schreef ik dat Bailey's temperatuur gelijk bleef. Tot na ik de tekst gepost had. Waar ze de voorbije dagen op een constante stond van 37.6°, gaf de thermometer om 21h ineens 36.6° aan. Deze morgen terug 37.6°. Uiterlijk vertoont ze geen enkele onrust maar sinds gisterenavond hou ik ze scherp in de gaten ;-) Ik gok op vannacht. Gewoon al omdat Luc voor één keer niet thuis slaapt. Zelf ben ik ook nog steeds heel rustig ;-)
02/11/2012 : 58 dagen geleden hadden Bailey en Jasper hun eerste intieme samensmelting. Dat wil zeggen dat als de pupjes resultaat zijn van die dekking, ze sinds vandaag levensvatbaar zijn. Zijn ze van de tweede of derde maak ;-) dan mogen ze eigenlijk pas zondag of maandag tevoorschijn komen. Bailey's temperatuur is nog niet aan het schommelen. We hebben geduld. Komen doen ze sowieso en dat heel heel weldra.
01/11/2012 : Elke dag dwalen mijn gedachten wel even af naar mijn papa en mijn mama. Het hoeft geen Allerheiligen te zijn om ze te herdenken. Ze blijven deel uitmaken van mijn leven. Wat niet wil zeggen dat ik elke dag om ze huil maar ik mis ze wel elke dag. Ik mis het om even hun stem te horen en om me door hen geliefd te voelen. En soms schieten tranen in mijn ogen. Dat is nooit voor een specifieke reden maar gewoon omdat op dat moment een futiliteit herinneringen losmaakt en dan voel ik de pijn van hen te missen ... Gelukkig besefte ik tijdens hun leven hoe fantastisch ze beiden waren.
Mensen met honden vergelijken is 'not done'. Maar deze site gaat over honden. Daarom wil ik vandaag ook Bob 'Reltub Black Velvet', grootvader van Bailey, eren. Op 3 oktober laatstleden is hij heengegaan. Op een gezegende leeftijd van 12,5 jaar. In 2010 hebben we een dag met Bob doorgebracht. Bij hem thuis in Denemarken. Câline was toen slechts enkele maanden oud. Dankbaar dat we haar overgrootvader in levende lijve hebben meegemaakt. Wat een innemende reu ! Toen was hij al 10,5 maar had nog steeds de spirit. Met evenveel enthousiasme als een jonge flatcoat haalde hij alle dummy's binnen. Een prachtig karakter, een verbluffend werktalent en een mooie lieve snoet. Bob had alles om een droomhond te zijn en dat was hij ook.
31/10/2012 : Het magazine Woef verschijnt iedere laatste vrijdag van de maand. Dat is normaal ook de dag waarop wij hem in huis halen. Nu eens niet. Passeerde pas gisteren langs de krantenwinkel. Het artikel waar ik elke keer het meest benieuwd naar ben, is dat van het opleidingscentrum voor assistentiehonden vzw Canisha. Eén van Bailey's zonen, Eager, wordt opgeleid tot hulphond. En zijn vorderingen worden namelijk elke maand verteld in 'Woef'. Op deze site onder 'Media' zijn trouwens de vorige Woefartikels van vzw Canisha, met Eager in de hoofdrol, te lezen. In de editie van november staat dat Eager bijna klaar is. Hij stevent naar de eindafwerking. Omdat Eager zo schitterend scoort, hadden de mensen van vzw Canisha eerder al aangegeven dat ze graag verder met ons willen samenwerken in de toekomst. Ze willen m.a.w. dus graag nog een pupje van Bailey. Ze tellen nu mee de dagen af naar de geboorte. Ook dit gegeven staat zwart op wit in het meest gelezen hondenmagazine sinds 1964. Die 'mannen' van vzw Canisha zijn me grandioos voor. Heb er hartelijk om moeten lachen toen ik het las. Ik ben tegelijk niet lichtjes megafier dat er nog een babbie van Bailey als assistentiehond hulp zal bieden aan een persoon met een beperking.
30/10/2012 : Als onze honden spraak zouden bezitten, dan zou ik ellenlange gesprekken met hen voeren. Er is zoveel waarover ik hen graag zou willen horen vertellen. Ik zou hen ook heel wat vragen stellen. En waar ik absoluut antwoord op zou willen hebben : waarom kiezen jullie steevast jullie kussen, jullie bed of jullie dekentje om op over te geven ? Kan dat echt niet ernaast ?
29/10/2012 : Deze week is het meer dan ooit Bailey-week. Ze mag iedere dag in haar eentje met mij op stap. Samen genieten we van een kortere versie wandeling dan die ik met de rest van de roedel onderneem. Vinden we beiden heel gezellig dat onderonsje. Bailey heeft het deze dracht wel zwaarder en daarom verlang ik naar de bevalling. Maar anderzijds is het de laatste keer dat ze zo mooi zwanger staat te wezen. Dubbel gevoel dus. Iedere avond, vóór het slapengaan, leg ik mijn hand op haar dikke buik en kan ik in de stilte van de nacht haar pupjes voelen bewegen. Magische afsluiting van de dag. Ik ben gestopt om te proberen de pupjes overdag waar te nemen. Bailey schudt teveel met haar kont en kwispelt te hard met haar staart wanneer ik aan haar flanken kom.
27/10/2012 : Onze dierenarts Lotte kon mij overtuigen dat het geen kwaad kan om een röntgenfoto van de pups te laten maken. Spannend om uit te vissen met hoeveel ze daar zitten te groeien. Allen tellen maar. De foto extra groot in beeld. Om het jullie gemakkelijk te maken ;-)
25/10/2012 : Ik en Bailey wedijveren om het mooiste kraambed. Ook zij is in gang geschoten. Met andere woorden, ze is begonnen met graven. Bij dit mooie weer kunnen onze honden overdag nog naar hartenlust de tuin in en Bailey maakt er gebruik van om haar nest te maken. Ik vind mijn creatie geslaagder en daar er geen jury aan te pas komt, benoem ik mezelf winnaar van deze contest. Bailey zal er zich naar moeten schikken. De pups worden binnen geboren. Niet buiten in haar prehistorisch hol. Gisterenavond ook voor de eerste keer de babbies voelen bewegen. Dàt is zo'n intens moment.
7 weken zwanger.
24/10/2012 : We zijn begonnen met de eerste fase ter voorbereiding op de komst van de babbies. Deze keer zullen de pupjes op een andere plek geboren worden. Wel in de werpkist natuurlijk maar deze staat, gezien de jaargetijde, nu eens niet in de veranda. De eerste weken zullen mama en haar kids het extra warm moeten hebben. Vandaar deze beslissing. Bailey's kraamkamer begint vorm te krijgen. Deze week bouwen we ook nog de babykamer op. We kunnen er maar op tijd mee klaar zijn ;-)
22/10/2012 : Bailey beleefde gisteren iets uniek. Ze mocht heel alleen met Luc en met mij op stap. Ik kan mij de tijd niet herinneren dat er slechts één hond met ons beiden mee ging wandelen. Eerst hadden we voor Aiko, Danske en Câline een grote uitstap met dummytraining gecombineerd. Bleef zij thuis. Toen hebben we de rollen omgedraaid. Ging Bailey mee het bos in zonder dummy's. Konden de drie anderen uitrusten.
19/10/2012 : Bailey kampt met zwangerschapskwaaltjes. Af en toe moet ze overgeven. Ze geniet dus ook niet echt van al het lekkers dat ze voorgeschoteld krijgt. Een doodgewone witte boterham draagt nog het meest haar voorkeur. En ze moet veel plassen omdat haar blaas minder ruimte krijgt. Nog altijd in the mood voor een wandeling. Dat wel. Bailey vindt onze uitstappen gegarandeerd leuk tot op het einde van haar zwangerschap. Durf ik voor tekenen. Vandaag waren we op het strand. Ze crosste wel niet zo hard rond als anders. Ze kent haar grenzen, ze houdt rekening met haar groeiende kids. Thuis krijgt Bailey het steeds moeilijker om vlot neer te gaan liggen. Maar vooral bij het opstaan ondervindt ze dat ze op 2/3 van haar dracht zit.
16/10/2012 : Veertig dagen na dekking. Bijna 6 weken zwanger. Ik vind haar zo mooi.
Foto's : Silke Janke
15/10/2012 : Toekomstige ouders van dit nest brachten het weekend samen door. Bailey zag Jasper terug in Ermelo (Nl). Was zo leuk. We maakten gretig gebruik van de uitnodiging om tijd door te brengen met Silke en Stefan, de eigenaars van Jasper, die deze week op vakantie zijn in Nederland. Jasper vond Bailey nog steeds een 'hot chick' ondanks ze niet meer zo slank staat. Over drie weken weten we met hoeveel kindjes hun liefde bezegeld werd.
11/10/2012 : Eerlijk, ik zie op zo'n echo geen pupjes. Gelukkig onze dierenarts wel. Het is dat Lotte zegt dat 'dat daar' een pup in wording is. A ja, nu ze het zegt. Een echografie dient enkel als bevestiging dat er effectief pupjes aan het groeien zijn. Een exact aantal kan er niet van opgemaakt worden. En dat hoeft ook niet. Drachtig of niet. Dat is wat we willen weten. Het is overigens nu wel aan Bailey te zien dat ze pupjes krijgt over enkele weken. Haar lichaam verraadt het.
08/10/2012 : Beter laat dan nooit zoals Lotte het zo schoon zelf verwoordde. Hier dan de allereerste puppyfoto's als bewijs dat er kindjes in Bailey's buik zitten. Er is duidelijk een verschil in groei waarneembaar. Daar op foto 2 de pupjes al 6 dagen ouder zijn dan op foto 1 ;-)
03/10/2012 : Câline wordt voorlopig nog geen mama. Echo toonde aan dat er geen pupjes op komst zijn. Ze heeft ons even doen dagdromen van 'wat als' maar nu is alles zoals we het oorspronkelijk voorzien hadden en eigenlijk is het goed zo. Ik zal ook dubbel en dik genieten van slechts één nestje hoor. Heb net wat zitten tellen ... Als de pupjes van Bailey op 5 november geboren worden, dan zijn ze precies 8 weken oud op 31 december ... Zou willen zeggen dat deze kleintjes net voor het nieuwe jaar zich aankondigt naar hun nieuwe thuis zouden kunnen vertrekken ... Maar of de toekomstige baasjes dat ook goed vinden ;-)
02/10/2012 : Morgen weten we normaal gezien of ook Câline drachtig is. Er is natuurlijk veel kans dat ze het niet is maar zolang dat niet met zekerheid vastgesteld is, blijven de twee opties open. Câline zorgt wel voor behoorlijk wat spanning ;-) op vlak van deelnames aan wedstrijden en jachten. Wedstrijden lopen heb ik voor de komende tijd uit mijn hoofd gezet want het is te zot om in te schrijven en vooral om het kostenplaatje die daar aan vasthangt te bekostigen als ze met pupjes zou zitten. Dan moet je een keuze maken. Ik heb op safe gespeeld dus zal wel een beetje teleurgesteld zijn als ze niet zwanger blijkt te zijn. Maar hoe dan ook, het komt zoals het komt. Morgen weten we wat komt ...
Bailey zit lekker in haar vel. Ze is van nature al een heel aanhankelijke maar tijdens haar zwangerschap spant ze de kroon. Heerlijk om met haar te flokken. Ze kan mij dan zo aankijken met een blik ... Wat hou ik van haar ! In haar buik groeien er kindjes. Ze straalt het ook uit dat ze mama wordt. Bailey heeft een soort van trots over haar en ik weet niet, ze is net dat tikkeltje mooier dan anders. Ze mag deze week nog mee op jacht. Daarna zal het waarschijnlijk voor haar even een vitesse lager moeten. Dat is dan het voordeel van twee flatcoats te hebben die mee op jacht kunnen. Ik kan dan kiezen : of ik neem Bailey enkel 's ochtends mee en Câline in de namiddag (of vice versa) of ik heb ze alletwee de hele dag bij en kan ik de ene meer laten werken dan de andere. Want ook al heeft ze een uitstekende conditie, het is logisch dat ze sneller moe wordt.
27/09/2012 : Om kwart voor één deze middag stond ik terug op de stoep. Op de stoep in Oostkamp. Op de stoep van Lotte, onze dierenarts. Met aan mijn linkerzijde Bailey en Câline. Voor Câline moeten we nog een weekje geduld hebben om te kunnen vaststellen of ze drachtig is of niet. Bij Bailey was het snel duidelijk. Bailey is absoluut zwanger !
19/09/2012 : Waarom ik gisteren over de familiedag hier schreef ... Omdat we met zijn allen hopen dat de familie zich mag uitbreiden ;-) Elke dag is een kostbaar geschenk. Daarom dat ik niet verlang dat de tijd wat sneller zou gaan. Tijd is zo al vluchtig genoeg. De dag waarop de echo's zullen plaatsvinden, breekt heus wel aan ;-)
18/09/2012 : Aan het nagenieten van de wonderlijke dag waarop bijna alle babbies van Bailey samen waren. Dit is zo mooi om te beleven ! Ieder van hen heeft hier zijn roots en het is onbeschrijfelijk ontroerend voor mij als fokker om ze gezamenlijk terug te zien. Luc en ik spreken wel lachend over 'onze Perfect Promise familie' maar het gaat eigenlijk verder dan dat. Familie kies je niet, vrienden wel. En er waren veel vrienden aanwezig zondag ! Heel erg opgetogen met de komst van allen maar in het bijzonder van oma Impy, Bailey's mama. Zonder haar, geen Bailey en geen Perfect Promise kids. Hoewel Bailey uiterlijk op haar vader lijkt, is ze van karakter even sweet als haar moeder. Bedankt Merian en Peter om met jullie poppetje te komen !
Als ik één zwartje mag uitkiezen die de dag extra speciaal maakte voor mij, dan is dat Eager. Wat zag hij er goed uit ! Met zijn vestje aan is hij eigenlijk aan het werk en mag hij niet aangehaald worden. Annemie en Wendy hebben hem snel uit zijn gele hulpjas geholpen zodat ik lekker met hem kon kroelen de rest van de dag ;-) Onze kleine man heeft alle harten veroverd bij vzw Canisha en doet zijn stinkende best om straks een fantastische hulphond te zijn. Bedankt lieve mensen van Canisha om zo goed voor Eager te zorgen !
En ik denk dat ik niemand van de Kinky's jaloers maak als ik hier nu Kadanz uitkies als 'mijn uitzonderlijke chokotoff'. Ik zie ze allemaal graag maar Pinky zal altijd mijn Pinky blijven. Het streefdoel was om dit wonderkind erbij te hebben. Het is gelukt. Kadanz geniet intens van het leven. Het was heftig qua gevoel om ze onvermoeibaar te zien spelen en rennen met al haar broertjes en zusjes. Zo kennen we haar, één en al energie. Ze is een klein mirakel. Bedankt Bianca, Giovanni en kids om zoveel van dit meisje te houden !
11/09/2012 : Sas, aan wie ik zondag het onwaarschijnlijke verhaal van Câline en Jasper vertelde, belde gisteren. Om te vragen of ik al iets kon opmerken. 'Neen, oké, dan bel ik je morgen nog wel eens ;-)' Ja, diegenen die al op de hoogte zijn, zitten mee op hete kolen. Sas weet wel dat het nog véél te vroeg is maar ook zij is helemaal in de ban van Câlines onverwachte uitspatting. Mocht blijken dat Câline nu mama wordt, heb ik de naam van haar nest al. Heb ik niet lang naar hoeven te zoeken. Die van Bailey heb ik ook, al héél lang, alleen was ik op dit nest voorbereid en op dat van Câline niet. Mag het niet doen maar het is buiten mezelf : ik ben al aan het fantaseren over die extra kleintjes. De zwartjes die hier dan zouden rondlopen, zouden sowieso kinderen van Câline zijn. Maar Câline en Jasper kunnen ook leverkleurige baby's hebben samen. Och, ik vind het bijzonder spannend ! Zal ik over enkele weken kunnen aankondigen dat we twee nestjes verwachten, of dat zoals voorzien enkel Bailey drachtig is, of nog een andere mogelijkheid dat Câline pups krijgt en Bailey niet of - en deze mogelijkheid bestaat ook maar laten we nu eens uitgaan van niet - dat er helemaal geen pupjes aan zitten te komen ? Ik hoop ondertussen oprecht op de eerste optie.
10/09/2012 : We zijn sinds gisteren terug van Lübeck. Ik had alleen te gaan daar Luc geen vrij kon nemen van zijn werk. Heb het eigenlijk heel erg naar mijn zin gehad. Zo vijf dagen met enkel Bailey en Câline. Quality time en puur genieten. Tuurlijk had ik graag Luc meegehad maar het kon nu even niet anders. Silke, haar man en kinderen zijn allen om ter aardigst en hebben uitstekend voor me gezorgd. Nam het op mijn gemak, vertrok ruimschoots op tijd, maakte een tussenstop halverwege en ook daar hebben wij lieve vrienden. Ik had geen andere keuze, ik moest bij hen langsgaan, wat ik met veel genoegen heb gedaan. Bedankt iedereen om zich zo over mij ontfermd te hebben ;-)
De dekkingen verliepen uitstekend. Die twee lijken voor elkaar voorbestemd. Of speelt ervaring een rol ? Ben nog maar eens overdonderd van Jasper - dat was ik destijds ook van Floyd en van Ticket - maar dat moet ook want anders zou ik nooit voor deze reuen gekozen hebben. En ik ben echt niet van alle flatcoats onder de indruk hoor. Jasper is gewoon een uitstekende keuze als laatste partner voor Bailey. We gingen samen trainen in het bos één van de namiddagen en opnieuw was ik stapelverliefd op zijn manier van werken. Heerlijke knul !
Ik heb ook nog ander nieuws. Namelijk dat op het allerlaatste moment Câline een tikkeltje jaloers werd op haar moeder en ze ook voor de charmes van Jasper is gevallen. In een onbewaakt moment terwijl ze op haar 20e dag van haar loopsheid was en Jasper net Bailey had gedekt, zijn die twee erin geslaagd om gekoppeld te raken. Waanzinnig dat dit gebeurde maar het gebeurde in een mum van tijd. Was schrikken op het moment zelf maar Silke en ik waren net overeen gekomen dat Jasper een mogelijke partner voor Câline zou worden in de toekomst. Ze vormen een verschrikkelijke mooie combinatie. Alleen hoefde het nu niet zo meteen ... Het valt natuurlijk af te wachten of Câline drachtig zal zijn. Ik laat zo snel mogelijk een echo doen van beiden. We hopen in eerste instantie dat Bailey pupjes krijgt maar mocht het blijken dat ook Câline mama wordt dan zijn alle kids van harte welkom ! En zullen we het extra druk krijgen ;-) Zou op zich een hele gebeurtenis zijn en stiekem verheug ik mij er al een beetje op. Maar, beide voeten op aarde, niets is al zeker, we moeten nog een aantal weken geduld hebben om te weten wat of hoe. Mocht er iemand interesse hebben in een zwart flatcoatje, misschien worden er hier over 9 weken wel een paar geboren !
28/08/2012 : Dit is de dag waarop Bailey het goed vond om loops te worden.