Babyblues 14 (Gun-Gun en Tiger)

21/02/2019 - dag 61 : Deze lieve mama in wording woog deze morgen 29.7 kg. Uitgaande van de laatste dag dat zij en Ice samen waren - 8 januari - en indien papa's zaadcellen 48 uren - zo lang en zelfs nog langer overleven spermatozoïden - onderweg waren om mama's eicellen te vinden, kunnen we stellen dat Noodles vandaag ZEKER - of toch minstens - 6 weken zwanger is. Nog een week en dan ... RX. Heel erg spannend om te weten te komen hoeveel kleintjes zich deze keer sterk aan het maken zijn.

20/02/2019 - dag 60 : Geen Valentijnsroos voor Vixen daar ze niet vertrok ;-) Andere voorwerpen genoeg om te apporteren. En ze apporteert ook werkelijk alles. Het hoeft niet altijd een dummy te zijn ;-) Of ze schrik had om richting een grote tractor die ferm lawaai maakte op te rennen om de pasta, de lepel en de dummy te halen ?

19/02/2019 - dag 59 : Noodles wordt dikker en dikker en het wordt hoog tijd ;-) om het dagboek waarin zij mama wordt, te beginnen. Dus ga ik weldra dit dagboek afsluiten. Ook al loopt er hier nog een pupje rond. Gisteren en vandaag een ontspannen wandeling op het strand gemaakt. Kleine Vixen mocht telkens mee. Wandelen vond ze uiteraard veel plezanter dan gedragen worden maar als je klein bent, mag je maar kleine wandelingen. Heel leuk om een pupje alles te zien ontdekken en super om bevestigd te zien dat ze een grote madam is. En worden zal.

Klein en groot geweld.

18/02/2019 - dag 58 : Foto's zijn genomen op 12 februari. Ik had die dag nog 'effe' tijd om naast alle voorbereidingen naar hun vertrek toe de tête à tête van de meiden met papa Tiger vast te leggen op beeld. Zodoende : Daddy and his girls ;-)

Dasher : 'Daddy, you wanna play ?'

Dancer : 'Grrrrr, I am a little Tigergirl'

Prancer : 'Are you really my daddy ?'

Vixen : 'A bit impressed by you, dad'

Donner : 'I am not at all impressed by you, daddy ;-)'

Blitzen : 'You're always in my dreams'

Sugarplum : 'You are not my real dad'

17/02/2019 - dag 57 : Wederom wordt het aantal nog aanwezige pups gehalveerd ... Van 2 naar 1 ;-)

Ready Minstix ? Steady Myriam en Hugo, Boris en Daan ? Then Go Scotch !

Tekst volgt

16/02/2019 - dag 56 : Van de vier nog hier gaat de helft weg. En wel op deze dag.

Ready Blitzen ? Steady Pascale en Geert ? Then Go Ginger !

Bamm-Bamm ;-) Wij, als de QTPies clan, vonden dat wel een geschikte naam voor jou ;-) Maar de mannelijke helft van jouw baasjesduo zag dat niet zoals wij ;-) Eind oktober, tijdens ons grandioos flatcoatweekend samen, hebben we hem met zijn allen nogal geplaagd met de suggestie 'Bamm-Bamm' als naam voor hun nieuwe pup. Had grappig geweest toch ? 'Ik ben Bamm-Bamm, dochter van Gun-Gun en Tiger en zusje van Pebbles.' ;-) Want jij wordt echt de zus van Pebbles. En je bent stamboomkundig een halfzus van Pebbles erbij ook. Pebbles ging bijna twee jaar geleden bij jouw, toen onervaren wat hondenopvoeding betreft, baasjes wonen. Ondertussen is Geert, let maar op van hem want nu weet hij het veel beter ;-), geslaagd voor het theoretisch gedeelte van het examen voor hondeninstructeur met, hou je vast, een maximum score van 100/100 ! Je QTPie-zus heeft inmiddels ook het Nationaal Gehoorzaamheidsbrevet Sint-Hubertus op zak hé ! Knap duo dus. Zoals Pebbles beiden hun hondje is, word jij dat ook. Met het lichte verschil dat jij met Pascale een hecht team vormen mag op trainingsvlak. En zij zou graag van jou een 'dancing queen' willen maken. Jouw onbaatzuchtige grote drang om 'de mens' te behagen, zal ervoor zorgen dat zij zich fabuleus zal vermaken in de weg er naartoe. Vergeet nooit : Life is one big surprise party ;-)

Ready Donner ? Steady Carine en Christiaan ? Then Go Vegas !

Donner, jij bent de pittigste. Hou ik zo van ;-) Je had, zoals alle andere 11, zeker hier mogen blijven. Je mag dan de metgezel worden van hoofdzakelijk Carine en Christiaan, dochter Jennifer woont net naast je. Super gewoon. Want het is haar 'schuld' ;-) dat de mama een ferm hondje, jij dus, in huis haalt. Jij zal zo snel leren en jij zal zo uitblinken in alles wat je te doen zal staan. En het leuke is dat ik weet dat Jennifer die uitdaging graag aangaat. Zij heeft plannen met je ;-) Wees jij maar lekker gezellig en lief in het ene huis en felle leergierige tante in het huis ernaast. Dat zit allemaal in dat klein beetje hondje dat je nu bent. Ik vind je een topwijfie !

15/02/2019 - dag 55 : Vijf ! Vijf vertrekken er op deze vrijdag ... 

Ready Snowball ? Steady Ilse en Lies ? Then Go Walt !

Jij mag bij de 'red lips ladies' ;-) gaan wonen. Cool hun accent van de rode kleur. Moeten ze wat meer doen ;-) ;-) ;-) Walt, een waar lekketootje en buikjewrijvenvent ben jij. Heerlijk was het om met jou te knuffelen. Je liet het je allemaal welgevallen. Vol enthousiasme en altijd met een zwiepstaartje. Een zalig knulletje. Als een hondje kon lachen, dan zou jij de lachtaart van de bende zijn. Dank je om zo een goedlachse huisgenoot geweest te zijn tijdens die eerste 8 weken van je leven.

Ready Cupid ? Steady Annelies en Jolien, Evi en Michaël ? Then Go Cupid !

In de klassieke mythologie, is Cupido (wat verlangen betekent) de god van het verlangen, van de erotische liefde, van de aantrekkingskracht en van de genegenheid. Hij wordt vaak afgeschilderd als de zoon van de liefdesgodin Venus en de oorlogsgod Mars. In het Latijn staat hij ook bekend als 'Amor' (Liefde) Zijn Griekse tegenhanger is Eros. Reuzebenieuwd was ik wat jouw 'forever' naam zou worden. 'Cupid' roept erg vrolijk en jouw gezin heeft duidelijk ingezien dat jij ook de Cupido van het nest bent waardoor deze naam uiterst bij je passen zou. Zo tof dat jij naar 'Cupid' mag luisteren de rest van je leven. Annelies hield het spannend tot de allerlaatste minuut ;-) Toverde ze ineens een médaillon uit haar tas met 'Cupid' op. Och lieverdje, ik weet niet hoeveel harten je veroveren zal maar die van mij heb je 'voor altijd'.

Ready Dasher ? Steady Christine en Peter en Céline ? Then Go Rodin !

De roze pup ... de eerstgeborene van het nest krijgt altijd die kleur. Bij de Ready Steady Go's is dat een 'ze'. Ik vind het altijd ook iets hebben als de roze een 'hij' is ;-) Rodin, je bent niet echt dat poppemietje die je kleur zou kunnen doen vermoeden ;-) Je bent veel meer dan enkel mooi ! Wat een fantastisch apporteerdertje ben jij niet gebleken. Blijmoedig meisje. Ook weer zo'n lief ding ;-) met een immense will to please. Ik hoop oprecht dat jij een goede opleiding mag genieten. Opdat je, naast een toffe familiehond te zijn, ook lekker mee op jacht kan gaan met de 'master of the house' ;-) Jij zal je kunnen verlekkeren als jachthond ! 

Ready Prancer ? Steady Nathalie en Geert ? Then Go Tosh !

Tekst volgt

Ready Sugarplum ? Steady Annemie ? Then Go Sugarplum !

Sugarplum ... er is wat te doen geweest om jouw naam ;-) Annemie wou en zou haar hondje Câline noemen. Naar mijn Calienemientje. Toont aan dat ze een toffe juffrouw is hé. Mijn Calienemiene was een klein pupje. Is later ook niet gelijk de grootste dame qua gestalte geworden. Naar mijn gevoel past deze naam dus met een kleintje. Sugarplum, jij bent als grootste meisje geboren ! Acht weken geleden wisten we natuurlijk nog niet dat jij diegene zou zijn die naar Annemie zou verhuizen. En Annemie van haar kant werd elke keer vrolijk toen ze de naam Sugarplum las of hoorde. Iedereen in haar omgeving wist van Câline, iedereen in haar omgeving zegt nu : 'Sugar ? Hoe ?' We blijven erom lachen ;-) Bij deze, Sugarplum, heb jij jezelf een megacoole en originele roepnaam bezorgd ;-) Jou zal ik vaak terugzien. 'Je weunt ier e schete verre' zoals West-Vlamingen zeggen. Ben ik blij om. Van die 'schete'.

14/02/2019 - dag 54 : Ready Steady Go's Be Someone's Valentine ...

Are you Ready Comet ? Are you Steady Sophie en Koen ? Then Go Baziel !

Jouw baasjes zijn oude bekenden. We leerden elkaar kennen toen Perro, hun vorige hond, ongeveer jouw leeftijd had. Bailey was er toen één. Op de hondenschool konden onze baasjes het goed met elkaar vinden. Bailey ligt een beetje aan de basis dat jij nu deel mag uitmaken van hun gezin. Koen vond haar destijds wel een toffe ;-) Want Perro was een lieve Golden Retriever reu. Jij, als Flatcoated Retriever geboren, hebt dus ons ras eer aan te doen. Koen en Sophie hebben in hun hart, naast hun eeuwige liefde voor hun trouwe vriend Perro, een warm plekje voor jou vrijgemaakt. Hun affectie en aandacht ga je superfijn vinden, ik verzeker het je. 

Are you Ready Rudolph ? Are you Steady Astrid en Louis, Arthur, Valentine en Oscar ? Then Go Zorro !

Ik mag dan bij Dancer schrijven dat de eerste en de laatste de moeilijkste zijn om afscheid van te nemen ... In dit nest valt jouw vertrek mij het zwaarst. Wat ga ik jou hard missen ! Mijn klein dapper pienter lief mannetje. Toen Astrid meedeelde dat hun hondje Zorro zou gaan heten, hm, was niet echt mijn ding. Maar toen ze er gelijk bij vertelde dat het Arthur was die jouw naam gekozen had en wel omwille dat Zorro net als zijn hondje zijn zwarte held is, was ik verkocht. Laat ik één van de voorbije weken in 'Blokken' te weten komen dat 'Zorro' in het Spaans 'vos' betekent. De vos is wellicht het dier waarrond in Vlaanderen de meeste controverse bestaat. Maar de vos is ontegensprekelijk een prachtig, mysterieus dier. Met zijn dikke pluimstaart en zijn vossenstreken speelt hij de hoofdrol in heel wat verhalen. Jij mag nu de hoofdrol gaan spelen in het verhaal van jouw mooie gezin. Je zal er je mannetje moeten staan maar rotsvast overtuigd dat jij dat kan. En je weet echt niet hoe gemakkelijk jij harten smelten doet !

Are you Ready Dancer ? Are you Steady Hildeke en Bartel ? Then Go Watou !

De eerste en de laatste die weggaan, zijn altijd de moeilijkste om te laten gaan ... Jij bent nu de eerste van de Ready Steady Go bende ... Ik vond het zo grappig toen jouw baasje heel enthousiast vertelde dat hij het keitof vond dat jullie met 12 zijn. Omdat hij zelf uit een gezin van 12 kinderen komt. Daar hebben we 'toeval' weer ;-) Onlangs overleed jammer genoeg één van die 12 ... Deze broer was gekend in heel Watou. Hoe mooi is het dat jij deze naam mag dragen. Ik hou van symboliek. Jouw naam is puur symboliek. Ze gaven je wel de titel : Filou van Watou. Hm, dat filougedeelte ze kunnen er beter mee opletten ;-) Want een filou ben je soms ook. Een allerlieve Filou dat zeker. Luc en ik gaan ervan uit dat jouw 'Lucky Stripe' jou immens veel geluk zal bezorgen. Ik weet nu al dat jij zoals de 11 anderen voor het geluk geboren zijn. Daag, kleine Watou !

13/02/2019 - dag 53 : 'Sometimes the snow comes down in june. Sometimes the sun goes 'round the moon. I see the passion in your eyes. Sometimes it's all a big surprise. 'Cause there was a time when all I did was wish you'd tell me this was love. It's not the way I hoped or how I planned. But somehow it's enough. And now we're standing face to face. Isn't this world a crazy place ? Just when I thought our chance had passed, you go and save the best for last.'  Vanessa L. Williams.

PS 1 : Alle mensen die hem mochten ontmoeten, weten hoe grandioos 'mijn' Rudolph is. En voor allen die onze kleine man niet kennen, hier het bewijs. 3600 gram tegenover een patrijs van 450 gram. Megacool !

PS 2 : De dag voor het grote vertrek van de eerste pups nog eens alle Ready Steady Go's op de weegschaal :

 5310 -   3650 -  4770 -  5880 -  5230 -  5190 -  5630 -  6470 -  5520 -  4810 -  5600 -  5760.

Ready Steady Go Rudolph of Perfect Promise

12/02/2019 - dag 52 : Of toch wel. Heb er wel nog iets aan toe te voegen. De geëmancipeerde teefjes van het nest. Want het werken is niet enkel aan de 'of Perfect Promise' mannen besteed ;-) Gisteren was het bijna avond tegen dat ik aan het apporteren van de patrijs toe was. Nog vlug dus vier reuen een patrijs voorgeschoteld ;-) Heel vlot brachten ze het beestje binnen. Het zijn geen Elke Braet kiekjes. Werper, handler en fotografe van dienst : the one and only Sabine Sintobin ;-) Onderweg naar de plaats delict, tijdens het oversteken van de straat, de meeste pupjes laten kennis maken met het fenomeen 'voorbijrijdende auto'. En dan deze ochtend met de dametjes en Rudolph hetzelfde nog eens overgedaan. Verveling ? Wat is dat ?

Ready Steady Go Blitzen of Perfect Promise

Ready Steady Go Sugarplum of Perfect Promise

Ready Steady Go Dasher of Perfect Promise

Ready Steady Go Dancer of Perfect Promise

Ready Steady Go Donner of Perfect Promise

Ready Steady Go Vixen of Perfect Promise

Ready Steady Go Prancer of Perfect Promise

11/02/2019 - dag 51 : Flatcoated Retrievers for work. Flatcoated Retrievers at work. Heb er niets aan toe te voegen.

Ready Steady Go Minstix of Perfect Promise

Ready Steady Go Snowball of Perfect Promise

Ready Steady Go Cupid of Perfect Promise

Ready Steady Go Comet of Perfect Promise

10/02/2019 - dag 50 : Ik schrijf hier nog tekst en uitleg. Fotoshoot nl ;-) Toch al wat plaatjes. Van Elke Braet. All Nature Photography.

Dasher

Dancer

Prancer

Vixen

Donner

Blitzen

Sugarplum

Rudolph

Comet

Cupid

Minstix

Snowball

09/02/2019 - dag 49 : Mama, als jij zo trots was op je dochter als ik op mijn 'kinders', dan prijs ik mij overgelukkig. Mijn Mutti, zo noemde ik je. Wel Mutti, ik mocht dan wel een papa's kindje zijn waardoor wij wellicht een 'minder sterke' connectie hadden maar ik weet één ding, je zou alles voor mij gedaan hebben. Je deed ook alles voor mij. Dat was jouw natuur. Ik heb altijd gedacht dat wij heel verschillend waren van elkaar. Ik kon mezelf niet echt in jou herkennen. Niet dat we botsten maar we hebben nooit diepgaande gesprekken gehad. Je leefde een 'te gemakkelijk' leven, ik een 'te ingewikkeld' ... Maar je was mijn mama en alleen die van mij. En vandaag ben ik je 8 jaar kwijt. Vandaag herbeleef ik in mijn gedachten liever de puppytest. Je weet wel, een allerminste fijne gebeurtenis ombuigen naar een prettige andere herinnering.

Mutti, mijn 'kindjes' zijn grandioos. Ik zou voor hen ook alles doen. Dat is dan mijn natuur. Ik geloof echt dat jij en papa verwonderd zouden zijn over mijn 'achievement' wat honden betreft. Jullie hebben het niet meer meegemaakt ... Jullie mochten niet beleven - en eerlijk jij zou het ook absoluut niet verstaan hebben - welke mooie honden ik fok. Want ze zijn wondermooi. En het is niet dat ik zodanig bevooroordeeld ben. Ik kan zeker kritisch zijn over 'mijn fok'. Maar alles begint natuurlijk al lang voor hun geboorte. Ik mag apetrots zijn op de kwaliteit van mijn kennel. Deze uitzonderlijke pupjes zijn er nog maar het bewijs van. Wat een knap nest. Ik was er stil van. En dat gebeurt niet vaak ;-) Zo prettig om vast te stellen dat het allen evenwichtige, slimme, zeer sociale, mensgerichte, vrolijke hondjes zijn met een waanzinnige grote werkaanleg. Ieder apportje kwam binnen ! Op zo'n natuurlijke ongedwongen wijze. Mijn hart loopt over, enne onder ons gezegd, dat van de testers ook ;-)

Ik trek bijna geen foto's tijdens de puppytest. Ben teveel bezig met kijken. Enkele sfeerbeelden voor jullie.

Na de inspanning, de ontspanning. Voor Luc én de pups ;-)

08/02/2019 - dag 48 : Puppytest verhaal komt morgen wel aan bod. Ik wil niemand langer in ongeduld laten. Iedereen is benieuwd wie waar gaat wonen. Maar ik had eerst de 'suikerbonen' te arrangeren ;-) Deze keer een Engelse 'mug' in fijn porselein versierd met prachtige flatcoatpupjes gevuld met Clinidogs pralines. A ja ;-)

Rudolph verhuist weldra naar ... Waregem ;-)

Comet verhuist weldra naar ... Oostrozebeke ;-)

Cupid verhuist weldra naar ... Oostakker ;-)

Minstix verhuist weldra naar ... Grimbergen ;-)

Snowball verhuist weldra naar ... Kerkhove ;-)

Dasher verhuist weldra naar ... Aalter ;-)

Dancer verhuist weldra naar ... Ichtegem ;-)

Prancer verhuist weldra naar ... Loppem ;-)

Vixen verhuist weldra naar ... hm zou ze wel verhuizen dedie ;-)

Donner verhuist weldra naar ... Lembeke ;-)

Blitzen verhuist weldra naar ... Meerhout ;-)

Sugarplum verhuist weldra naar ... Assebroek ;-)

07/02/2019 - dag 47 : Surrogaat vader als plaatsvervanger vader ;-) De term 'surrogaat vader' refereert naar een man die niet de biologische vader is maar die fungeert als een vaderfiguur. Wanneer de echte papa afwezig is, wanneer de echte papa er niet kan zijn om liefde en geborgenheid te geven, dan zoeken en vinden we een surrogaat papa die voor het paternalistisch gezelschap zorgen mag. De 'boys' en hun 'daddy' Tiger met een knipoog naar mama Gun-Gun die hem onder schot hield ;-)

Rudolph

Comet

Cupid

Minstix

Snowball

06/02/2019 - dag 46 : Ik weet wel dat ze erg graag buiten ravotten maar ze hebben binnen ook genoeg uitdaging. En op een-niet-anders-dan-regen-dag hebben ze met de indoor speeltuin genoegen te nemen. Kon niet kiezen welke foto de cutest was. Vond het te lief hoe ze uiteindelijk in slaap vallen. Op de meest comfortabele plek ;-) 

'Ik doe nog even de moeite om in de lens te kijken ... '

'... maar ben te moe ...'

'... mijn oogleden wegen zo zwaar ...'

Cupid en Sugarplum

05/02/2019 - dag 45 : 5 februari blijft voor de rest van mijn leven een speciale dag voor mij. De verjaardag van mijn beste vriend die nooit ouder dan 45 worden zal. Maatje, ik mis je verschrikkelijk maar dikke merci om van hierboven mijn 'guardian angel' te zijn. Het was het ideale weer om de pups een tijdje buiten te laten rennen en spelen. Deze tunnel, een erfstuk van een dierbare vriendin die nog geen jaar geleden de strijd tegen kanker verloor, kon niet gepaster als vandaag uitgepakt worden. Myriam, de pups beleefden ontzettend veel lol. Dank je wel hiervoor. Had het wel toffer gevonden als je het zelf had mogen meemaken ...

04/02/2019 - dag 44 : Voilà, het medisch onderzoek hebben we dan ook weer gehad. 12 check-ups, 12 entingen, 12 identificaties en 12 DNA-staalafnames later en de ochtend was om ;-) 

03/02/2019 - dag 43 : De pups hebben een drukke agenda deze week. Morgen maandag : dierenartsbezoek. Donderdag : puppytest. Zondag : fotoshoot. Het begint mij te dagen dat het bijgevolg ook voor mij een hele drukke week wordt ;-) Gisteren slaagde Bullet voor de test om te mogen deelnemen aan de jachtcursus in de Novicegroep. Vandaag moest Gun-Gun tonen dat ze in de Open groep kan meedraaien. Had ik wel verwacht daar ze vorig jaar al in die klasse ingedeeld was. Maar toch, ze is pas zes weken geleden bevallen van 12 pups hé. Mijn diepste respect heeft ze. Thumbs is net een jaar oud en ook zij slaagde in de verschillende proeven om te starten in de Initiatiegroep. Nog maar eens een tevreden baasje aan het woord ;-)

02/02/2019 - dag 42 : Oké, dit is dan echt de laatste weegtabel van de Ready Steady Go pups. Bleef ze dan toch iedere dag plichtmatig wegen hoewel ze het heel erg ambetant vinden om standbeeld te wezen een paar seconden lang. Ik doe het hen - en mezelf - komende week niet meer aan. Gatschuddende pups zijn uiterst leuk maar niet tijdens het weegmoment van de dag ;-) Vorige week zaterdag was mijn laatste jachtdag van dit seizoen. Bullet mocht mee. Ze ontpopt zich tot een fijne metgezel. Ik denk dat ze het supertof vindt om in de aanhangwagen de wind langs haar oren te voelen waaien. Ze heeft werkelijk alles rond haar gezien tijdens de ritjes naar de verschillende driften. Op post zit ze rustig naast me. Ook als ze andere honden aan het werk ziet en zij van mij moet wachten. Maar als ze mag gaan, dan rent ze haar poten vanonder haar lijf en gaat ze door, blijft ze zoeken tot ze het beestje heeft en komt ze snel terug met 'haar buit'. Een tevreden baasje aan het woord ;-) 

01/02/2019 - dag 41 : Rudolph en Sugarplum. Onze kleinste Ready Steady Go reu en onze grootste Ready Steady Go teef zoeken elkaar vaak op om in slaap te vallen. 1900 gram verschil in gewicht tussen beiden. Zij 4030 gram, hij 2130 gram. Bij hun geboorte : zij 442 gram, hij 210 gram. Ze gaan toch gelijk op ;-) Herinneren jullie zich het verhaal van 'The Red Nosed Reindeer' ? Een beetje het lelijke eendje verhaal maar dan bij de rendieren. Onze Rudolph heeft zo ook zijn eigen story ...

Het 'Ready Steady Go'-nest is op een zaterdag geboren. Omdat Gun-Gun een vlekkeloze bevalling had en alle 12 pupjes dik tevree leken, werd besloten dat Frederik 's maandags langs zou komen om dit nieuwe volkje alsook hun mama na te kijken. Rudolph viel en valt nog steeds meteen op. Hij is het enige pupje met een veel minder lichaamsgewicht dan de rest. Hij was de pup die tijdens het dierenartsenbezoek in diepe slaap verwikkeld was. En dus niet aan het smakken was aan een tepel bij de mama ... Eentje om heel secuur in de gaten te houden opdat hij genoeg melk zou binnenkrijgen. Maar hij kwam bij. Natuurlijk niet zo spectaculair als de anderen ... 20 gram erbij voor hem was als 40 gram erbij voor één van zijn broers of zussen. Ik maakte me niet meteen zorgen. Toch hield ik niet uitgesloten dat hij een aangeboren afwijking zou kunnen hebben gezien zijn veel kleinere gestalte. Ik zou nooit een gezin willen opzadelen met een al van bij de start niet gezond hondje. Vond het dus mijn plicht om Rudolph geneeskundig grondig te laten onderzoeken. Wat ook gebeurde op maandag 21 januari. Hij heeft er al twee autoritten op zitten. Eén heen naar de specialist en één weer van de specialist. Van telkens een uur. Onze kleine vent kan echt zo luid de keel openzetten ;-) Maar onze kleine vent is ook zo dapper ! En bovenal is hij zo lief en zo vrolijk ! En het allerallerbelangrijkste waarvoor hij drie uren weg moest van huis op vier weken leeftijd : géén, ik herhaal géén hartafwijking vast te stellen ;-) Hij heeft gewoon meer tijd nodig om te groeien. Hij wordt vast niet de grootste van het nest ;-) maar dat hart van hem is even groot als niet zelfs een tikkel groter dan dat van zijn broertjes en zusjes ! 

Slaapwel Jurgen ...

31/01/2019 - dag 40 : We zijn donderdag ! Wat was het moeilijk om te wachten tot het avondspreekuur. Maar best dat ik deze ochtend met een leuk koppel had afgesproken ;-) We hebben samen het koude weer getrotseerd van Heist tot aan het casino van Knokke en terug via het strand. Het maakte de roedel niet uit dat de zeetemperatuur extreem laag was. Pootjes baden moet altijd kunnen ;-) 

We zijn donderdag ! Ik mocht naar de dierenarts met Noodles. Luc vergezelde ons. Zijn Noodles, weten jullie wel. Een paar weken terug zei Noodles 'yes to the dress' ;-) Zij en Ice beleefden toen een honeymoon met duidelijke gevolgen ;-) Ze krijgen hun tweede nestje samen. We zijn ontzettend blij met dit nieuws.

30/01/2019 - dag 39 : Bij 'puppy, puppy, puppy' komen ze ondertussen kwispelend aangelopen. Zo ook nog altijd mijn grote pup Thumbs ;-) Sneeuw en mooi weer. Leuke combinatie om de bende van 12 een paar keren buiten in de tuin te laten rennen vandaag om 'de wereld' te ontdekken. 

50 weken verschil tussen de op en de onder tafel pups ;-)

29/01/2019 - dag 38 : Rudolph wil telkens gezellig met de ganse bende mee aan tafel maar hij eet rustig op zijn gemak waardoor hij minder naar binnenspeelt tussen de hongerige wolven als wanneer hij zijn eigen persoonlijke gamel voorgeschoteld krijgt. Krijgt onze kleinste man een voorkeursbehandeling ;-) Ik heb wel beslist om ze niet meer elke dag te wegen. Ze gaan goed op qua gewicht. Ze worden overigens stoutmoediger en hebben geen zin meer in braaf blijven zitten op de bascule. Enkel Rudolph mag elke dag de weegschaal op. Krijgt hij alweer een specialere behandeling ;-)

28/01/2019 - dag 37 : Vrijdag ging ik naar de dierenarts met Gun-Gun. Ze had drie keren heel erg overgegeven en bij de eerste keer dacht ik dat het misschien aan de sneeuw lag. Dat ze er teveel van naar binnen had gespeeld. Maar de volgende dag weer een grote hoeveelheid spuug en die nacht eropvolgend opnieuw. Niets om me ongerust over te maken. Gun-Gun heeft wat tekort aan calcium door een toch wel groot aantal pups. Kreeg het advies om ervoor te zorgen dat de kleintjes veel minder als niet meer bij mama aan d'r tepels zouden hangen. Ik had Noodles ook bij ;-) Weet het, veel te vroeg maar ja als ik daar toch had te zijn ;-) En tuurlijk konden we al eens kijken of we een pupje in wording konden waarnemen. Neen, we zagen niets ... Da stuurde me naar huis met de woorden : 'Ik weet dat ik een krak ben in het vroeg vaststellen van een dracht maar ik wil je voor donderdag niet terugzien ;-)'

27/01/2019 - dag 36 : De foto's hieronder staan al op deze website gepost. In het dagboek van het 'Qat'-nest (6 okt 2017). Ik nam er toen spijtig genoeg niet de tijd voor om het af te werken en om er tekst bij te schrijven. Het was nochtans een mooi verhaal. De dochter van Danske en Mellow met de gele veeg op d'r poep ging naar haar nieuwe thuis. Luc en ik zijn haar gaan brengen dat weekend. Een complete verrassing voor de tieners Bjarne en Britt. Sabine en Jurgen, hun ouders, hadden beslist om voor een vriendinnetje voor Mirco te gaan nadat zij als gezin voor Janice, een PowPow-pupje die in Nederland ging wonen en dus tot 15 weken in België had te blijven, als opvangfamilie hadden gefungeerd. Mirco, een Monkey-reu, was zo gelukkig met zijn harig huisgenootje. Hij trok hen toen over de streep wel of niet een tweede flatcoat erbij. Sabine en Jurgen beslisten om het als big surprise voor hun kinderen te houden. We hadden samen echt dolle pret met de voorbereidingen van Tess' thuiskomst. Die eerste verwondering die op hun gezichten stond toen we aanbelden met een grote doos. Prachtig in mijn hart gegrift moment. Omdat ik weet hoe mooi die sprong in het hart is, omdat ik dat gevoel ken, omdat hun mama en papa en ik hen dit konden geven. We hadden een fantastische avond samen. Mirco was meteen verzot op zijn kleine zus. Beiden zijn het kindjes van onze Monkey Dans. Dus in het echt ook halfbroer en -zus. Het was zalig om hem te zien glunderen. Ja, ook een hond kan glunderen. Althans Mirco kan glunderen. 

Een paar maanden later krijg ik slecht nieuws. Bij Jurgen is er leverkanker vastgesteld. Jammer genoeg ben ik al 'een beetje specialist' geworden als het op kankers aankomt en weet ik dat dit helemaal niet goed is ... Gisteren was de dag ...

Britt, ik wil mij vooral tot jou richten. Het is voor jouw mama en je broer absoluut ook een waanzinnig moeilijk te verwerken gebeuren maar in jouw verdriet kan ik mij het beste plaatsen. Die papa-dochter relatie die niet hetzelfde is als die papa-zoon verstandhouding. Meisje lief, je moet nog 16 worden ... Ik heb zo met je te doen. Ik voel zo je pijn. Ik verloor mijn papa op mijn 40e en dat vond ik al zo unfair te jong om de persoon waar ik zo van houd - niet hield - te moeten weten ziek worden en te zien sterven. Hij was mijn alles ... Ik kan mij dus gerust inbeelden dat wanneer je 15 bent en je zo'n supertoffe papa hebt als Jurgen jouw wereld nu instort. Het is verdomd zo hard. Het sterven van je papa beleven jullie elk anders en zullen jullie elk op jullie eigen manier verwerken. Maar we hebben allemaal maar één papa en hij had maar één dochter ... Och meid toch. Belachelijke 2 woorden : verdriet slijt. Toch is het waar ... Dat wil niet zeggen dat je je papa ooit vergeten zal. Je zal elke dag wel een keertje en soms meer dan een keer aan hem denken. Je zal elke dag, de rest van je leven, om hem huilen in je hart, maar je zal ook heel erg vaak om hem lachen in je hart. En in je herinneringen aan hem zul je jezelf herkennen. Iedere belangrijke gebeurtenis in je leven zal hij aanwezig zijn. Niet meer fysiek, dat spijtig genoeg niet, maar hij zal er bij zijn. Hij zal er bij zijn omdat je van hem houdt en hij van jou. Omdat hij jouw held is en blijft. En omdat jullie liefde voor elkaar de dood overstijgt ... Het klinkt heel erg stom toch geloof ik dat mijn papa nog over mij waakt. Ben ik steevast van overtuigd. Het komt altijd goed. Vertrouw er op dat jouw papa hetzelfde doet voor jou. En op deze wereld ... Mijn honden bieden mij vaak troost als alles meer dan gewoon tegenzit. Hun kraag zorgt voor een comfortplekje om mijn gezicht tegen aan te drukken. Mirco en Tess zijn vast wel bereid om zo'n gelijkaardige taak op zich te nemen ...

Jurgen, het is niet eerlijk man ...

26/01/2019 - dag 35 : Het zijn logischerwijze erg arbeidsintensieve dagen met veel te korte nachten ;-) Toch gaat 'De Tijd' zeer snel voorbij want het 'Ready Steady Go'-nest is inderdaad al vijf weken 'oud'. Verbazingwekkend hoe hard deze kleine schepsels der natuur - onder een andere benaming gewoon als honden gekend  - evolueren op slechts 5 weken tijd ! Te zot. Ze zijn al lang - duh al lang ;-) - niet meer in de fase waarin ze enkel zuigen, slapen, pipi en kaka doen. Ik vertel jullie later een beetje meer. 

25/01/2019 - dag 34 : Twee dagen geleden sneeuwde het. Eerder zeldzaam in ons Belgenland. Honden vinden die witte poeder de max. De 'grote' dames hebben Ge-No-Ten ! Want, ik schreef het in vorige dagboeken, het is niet omdat ik beslis pups te hebben dat zij moeten inboeten aan kwaliteit van leven. Ze hebben iedere dag recht op een mooie wandeling. De Ready Steady Go bende mocht ook even proeven van het natuurfenomeen sneeuw. En of ik het daarnaast voorbij kon laten gaan om ze allen in portret te nemen in die witte pracht ? Neen ;-)

Rudolph

Comet

Cupid

Minstix

Snowball ;-)

Dasher

Dancer

Prancer

Vixen

Donner

Blitzen

Sugarplum

24/01/2019 - dag 33 : En de allerlaatste die nog een naam moet krijgen ... Hij is de beheerder van 'Santa's Naughty or Nice' lijst. Alabaster Snowball is nogal een karaktertje. Hij is de enige elf op de Noordpool met een universitair diploma. Van Oxford dan nog wel. Hij is een goede kerel maar zit beslist in een eigen intellectuele wereld. Het komt erop neer dat de kerstman één van de belangrijkste banen in het dorp aan Alabaster heeft toevertrouwd. Namelijk de functie van beheerder van de 'wie is er flink of stout geweest' lijst. Alabaster Snowball ontwikkelde een ingenieus systeem dat de beoordeling 'Naughty' of 'Nice' voor elke jongen en elk meisje vier keren per minuut aktualiseert. Op die manier heeft de kerstman weet wie uiterst braaf is en kan de speelgoedproduktie ten allen tijde aangepast worden ;-)

Ready Steady Go Snowball of Perfect Promise

23/01/2019 - dag 32 : De overlevering wil dat de kerstman op de Noordpool leeft waar hij wordt bijgestaan door fijne elfjes die hem helpen met het vervullen van de duizenden kinderwensen. Ondertussen wordt nu al geruime tijd aangenomen dat hij in Lapland woont om zijn echte schuilplaats in de 'Oorberg' geheim te houden.

Pepper Minstix is de bewaker van die geheime locatie. Pepper komt uit een ver land waar mystieke elfen en ridders en conquistadors wonen ... Hij is de beschermer van het rijk en heeft zich opgewerkt tot hoofd van 'Elf Control', belast met de belangrijke taak om op te passen voor het welzijn van de kerstman. Hij is ook verantwoordelijk voor het geheimhouden van de locatie van het dorp voor de biljoenen kinderen, om nog maar te zwijgen van de volwassenen, die graag willen weten waar het is. Pepper draagt over het algemeen een zelf-vormgegeven uniform, compleet met een verzameling Elf-medailles. 's Nachts patrouilleert hij door de buitenwijken van het dorp met geïmproviseerd pantser van potten en pannen, een wasbordborstbeschermer en een kauwgomballend schietend geweer ;-)

Ready Steady Go Minstix of Perfect Promise

22/01/2019 - dag 31 : Spel maakt tegenwoordig deel uit van hun dagelijks leven. Korte, actieve momenten waarin ontdekt/geëxperimenteerd/uitgedaagd wordt. Machtige periode. 

'This one is a bitch ... of course ;-)'

21/01/2018 - dag 30 : Naast melk en vast voedsel mochten ;-) hun keeltjes ook al twee maal genieten van ontwormingsmedicatie. Niet fijn maar het hoort erbij. Om de twee weken. Ze zullen het nog een derde keer hier moeten ondergaan. Erna is het aan hun baasjes om te zorgen dat ze geen wormen kunnen krijgen. Maar tegen dan ervaren ze ontworming - het naar binnenspelen van een pilletje Milbemax - als het krijgen van een snoepje. Nu kregen ze het nog onder een andere vorm toegediend. Toegegeven dat het ook relatief meeviel. Na het slikken van de vloeistof - naargelang hun gewicht - die voorzichtig in hun mond werd gespoten, trokken ze - alle 12 hoor - even een grimas, schudden ze - alle 12 hoor - met het kopje maar het was - alle 12 keren hoor - binnen ;-) Flinke jongens en meisjes ! 

20/01/2019 - dag 29 : 'Cupido is een single en hit van de Volendamse zanger Jan Smit. Het is de tweede single van het album 'Op weg naar geluk'. De single werd uitgebracht rond de feestdagen en kon dus als kerstcadeautje dienen.' Wikipedia info ;-) De laatste pup die drager is van eenzelfde naam als een rendier is ons geeltje. Cupid. Lief hé ;-)

Ready Steady Go Cupid of Perfect Promise

19/01/2019 - dag 28 : 'Of wacht ... Het zou kunnen dat de kerstman gecastreerde mannetjes heeft ingehuurd. Zij verliezen hun geweien namelijk gelijkertijd met de vrouwtjes.'  Herinneren jullie het zich nog ? Ergens kan ik mezelf er niet toe aanzetten dat de kerstman dit de mannetjes rendieren zou aandoen. Ik geloof liever dat de schrijver van het gedicht zich niet bewust was van het emancipatorische aanneembeleid van de kerstman ;-) En daarom ziehier reutje paars :

Ready Steady Go Comet of Perfect Promise

18/01/2019 - dag 27 : Rudolph is een rendier met een grote rode neus, die 's nachts licht blijkt te geven. Hij is om die reden een buitenbeentje bij de andere rendieren. Dat verandert wanneer de kerstman hem op een avond vraagt zijn rendieren te leiden omdat ze door het mistige weer die nacht bijna niks kunnen zien en Rudolphs neus prima als lamp kan dienen. Het plan slaagt. Rudolphs grote, rode, lichtgevende neus leidde de kerstman met zijn slee vol cadeautjes de wereld rond. Kerstmis was gered ! Sindsdien is Rudolph de leider van de rendieren en het meeste bekende rendier van allemaal ;-)

Ik wist gelijk toen ze alle 12 geboren waren dat hij het pupje was die de officiële naam 'Ready Steady Go Rudolph of Perfect Promise' zou dragen. Ons kleingewichtje is door zijn gestalte het buitenbeentje van de Ready Steady Go bende. Hij is uniek. Hij valt op tussen de mastodonten van broers en zussen. Hij is niet speciaal te klein. De anderen zijn gewoon heel erg groot ;-) In voorbije nesten zat er soms ook een kleiner pupje. Eenmaal volwassen is er niet veel of zelfs geen verschil meer in grootte. Maar nog een extra reden om hem met de naam Rudolph te dopen : Hij wordt alvast geen schoonheidskampioen ;-) Deze pup heeft een knik in zijn staart. Zag het vorige woensdag voor het eerst. Nooit had ik een hondje met een knik in de staart. Uniek is hij dus wel ... Tijd zal uitwijzen of hij de meest bekende Ready Steady Go flatcoat wordt of niet ;-) Maakt niets uit. Zolang hij maar de meeste liefde krijgt. En dat hij die krijgen zal, daar ben ik nu eens heel erg van overtuigd ! 

Ready Steady Go Rudolph of Perfect Promise

17/01/2019 - dag 26 : Daar de teefjes met 7 man ;-) zijn en ik ze elk apart aan jullie wou voorstellen, zijn we snel een week verder zonder 'ander' nieuws. Hun nageltjes werden op oudejaarsavond voor het eerst korter gemaakt en kregen een tweede behandeling voorbije vrijdag. Ze zijn één dezer aan een derde manicure en pedicure toe. Ik blijf het een akelig gebeuren vinden. Maar willen we mama's buik wat ontzien, dan moeten die vlijmscherpe randjes er zonder pardon af.

Een niet onbelangrijk bijkomend detail : ze kunnen ondertussen allen zien en horen. En ze groeien ;-) Hun verstoorde darmpjes waren snel weer ongestoord. Ik vermoed dat een combinatie van Gun-Gun op wandel met Luc - ik had even een Noodles issue ;-) - waarbij ze met smoezelige tepels weer binnenkwam en van toediening ontwormingsmiddel oorzaak waren van de stoelgang 'dunnere versie'. We hebben het 'kaka doen' juist op tijd - mama ruimt het niet meer op door hun verandering van spijs - perfect onder controle. Mooie vaste mini bifi drollen ;-) De gewichtstabel van 6 tot 12 januari toont dat ze groter worden. Terwijl ik dit schrijf, heb ik hun gewichten van deze week bij me liggen enne zelfs Mr Moose zit aan een getal met vier cijfers ;-) Hij doet het geweldig. Maandag werd hun menu aangepast. Sindsdien hebben ze niet enkel te zuigen om voedsel binnen te krijgen. De Ready Steady Go crew speelt nu ook vlees (KVV - kompleet vers voer) naar binnen. Vind ik iedere keer opnieuw een zalig moment. In den beginne ;-) de grootste smossers uit maar heel snel weten ze goede tafelmanieren te hanteren. Heerlijk zo'n welopgevoede smulpaapjes ;-) 

16/01/2019 - dag 25 : Wie de kerstman is, is voor iedereen wel bekend. Maar al die toffe, kleine elfjes van de kerstman ... Waar komen die eigenlijk vandaan ? Zij zijn het die zo hard werken op de Noordpool om voor jullie het leukste cadeautje te vinden en in te pakken. Ze verzorgen de rendieren en zorgen voor de slee van de kerstman. Ze doen al het voorbereidende werk zodat de kerstman helemaal klaar is voor zijn reis op Kerstavond. Jullie kunnen zich ook maar beter goed gedragen in de buurt van de kerstelven want zij zijn verantwoordelijk voor de 'naughty list' (de stoutekinderenlijst) van de kerstman. Voor de Kerst kijken zij welke kinderen lief en stout zijn en laten dat natuurlijk weten aan de kerstman.

Hoofdassistent van mevrouw Claus in de keuken : Mary Sugarplum.

Afkomstig uit een noordelijke bergprovincie in Azië, waar haar volk een ras van mystieke elven was, de Hemelsmensen genaamd. Mary heeft niet zoals vele andere elfjes dat uitgesproken scandinavische uiterlijk. Ze is klein en donker en mooi als een kitten. Haar haar is dik, zwart en vol en wordt precies in de vorm van een kookwok geknipt, wat ze soms ook als hoed draagt. Mary Sugarplum is de meest wonderbaarlijke elfachtige kokkin die jullie zich kunnen inbeelden. Ze geeft ook elke dinsdagmiddag karate aan de jongere elven.

Als ik dan toch in de kerstsfeer blijf, dan mag de dikste die naam waard zijn. Ons lieftallig suikerboontje ;-)

Ready Steady Go Sugarplum of Perfect Promise

15/01/2019 - dag 24 : 'De bliksem' vertaald in het duits is 'der Blitz'. Heet nu héél toevallig het achtste rendier 'Blitzen'. Het lot hé, gewoon het lot ;-) Dat deze pupjes rond Kerst zouden geboren worden en dat hun papa van duitse afkomst is.

Ready Steady Go Blitzen of Perfect Promise

14/01/2019 - dag 23 : De rendieren van de kerstman zijn dus vrouwtjes ... Ik weet het, het doet pijn. Maar Dasher, Dancer, Prancer, Vixen, Comet, Cupid, Dunder en Blixem zijn toch echt vrouwtjes. Of wacht ... ... Het zou kunnen dat de kerstman gecastreerde mannetjes heeft ingehuurd. Zij verliezen hun geweien namelijk gelijkertijd met de vrouwtjes. En daar het 'Ready Steady Go'-nest niet uit 8 maar uit 7 teefjes bestaat, komt mij dat goed uit ;-) Ik sla bij deze twee rendiernamen over. Klinken het meest mannelijke ;-) Dunder mag dan in het west-vlaams dialect klare taal zijn, ik koos om haar de meer Duitsere versie als naam te geven. Gezien haar papa's roots leek me dat leuker.

Ready Steady Go Donner of Perfect Promise

13/01/2019 - dag 22 : Vrouwelijke rendieren behouden tot wel 50% aan lichaamsvet, wat hen een betere kandidaat maakt om de nachtelijke temperaturen aan te kunnen die ze tegenkomen tijdens die koude Kerstnacht.

Ready Steady Go Vixen of Perfect Promise

12/01/2019 - dag 21 : Want de kerstman heeft nog een reden om vrouwelijke rendieren in te huren. Eind december hebben de meeste rendierstieren nog geen 5% lichaamsvet. Ze hebben het meeste vet dan namelijk verloren tijdens het hoog aerobische paringsseizoen.

Ready Steady Go Prancer of Perfect Promise

11/01/2019 - dag 20 : Dat zijn toch mannelijke namen zou je zeggen. 'Onmogelijk !', zeggen de wetenschappers. Het departement van Vis en Jagen in Alaska laat weten dat tegen eind december, de meeste mannelijke rendieren geen geweien meer hebben. Het zijn de vrouwtjes die de geweien pas verliezen in de lente, wanneer ze bevallen zijn. Het lijkt er dus op dat de schrijver van het gedicht niet op de hoogte was van de biologische aspecten van het rendierdom. 

Ready Steady Go Dancer of Perfect Promise

10/01/2019 - dag 19 : Kennen jullie ze ? De rendieren van de Kerstman ? Alle acht ? 24 december gaf ik al een literaire opfriscursus ;-) Het was 1823 en de wereld maakte kennis met de kerstman en zijn rendieren dankzij dat gedicht. In een plaatselijke krant, de New York Troy Sentinel. Op de volgende wijze werden ze aan het wereldpubliek voorgesteld. 

Now Dasher ! now, Dancer ! now, Prancer and Vixen !

On, Comet ! on, Cupid ! on Dunder and Blixem !

To the top of the porch ! to the top of the wall !

Now, dash away ! dash away ! dash away all !

Ready Steady Go Dasher of Perfect Promise

09/01/2019 - dag 18 : Iedere dag van dit jaar was al heel erg hectisch ;-) Ik ben verkouden en de pups hebben een beetje diarree ... Maar we overleven dat wel. En little Moose is verdriedubbeld in gewicht. Joehoe !

08/01/2019 - dag 17 : Het bleef niet bij die ene 'in to eachother' tête à tête. Gisterennamiddag waren ze opnieuw heel erg opgetogen om samen te zijn. En deze morgen mochten ze nog eens 19 minuten lang verstrengelen. Zo leuk om 'na de daad' te beleven hoe gemeend echt blij Noodles is om bij Ice te zijn. Zo kronkelen dat lijf van haar. Want als fokkers mogen zowel Inka als ik overtuigd zijn van deze combinatie, de betrokkenen moeten het liefst van al ook goed met elkaar kunnen vinden toch ?

Ze zijn echt een mooi koppel : Ice en Noodles.

Ice door zijn twee dochters geflankeerd. Met aan zijn rechterzijde Bullet en aan zijn linkerzijde Thumbs.

07/01/2019 - dag 16 : Thumbs werd loops voorbije zaterdag (05/01). Twee dagen voor ze haar eerste verjaardag mag vieren. Want dat mag ze namelijk vandaag doen. Voor alle Ricciarelli zingen we loeihard het 'Happy birthday to you' lied. Noodles werd loops 12 dagen geleden (27/12). Ze hield zich hoegenaamd niet aan haar normaal gangbare cyclus ... Kon daar nu twee kanten mee op. Haar, zoals oorspronkelijk de gedachte was, bij deze loopsheid laten dekken of een loopsheid overslaan daar we nu met dit nestje zitten. Had enkele dagen tijd om erover te tobben. Omdat een eerste idee over het algemeen het beste idee is, alles in gereedheid gebracht opdat Noodles haar liefste vriendje zou kunnen weerzien. Meteen woensdagavond bloed laten prikken. Stond ze absoluut nog laag (1,46) maar we wilden zo adequaat mogelijk te werk gaan. Progesteronwaarde van voorbije zaterdagmorgen gaf een waarde van 7,4 ng/ml. Een dag voor haar eerste verjaardag zag Thumbs dus haar papa terug ;-) Ook Bullet zag haar vader weder. En Noodles was dolgelukkig om hun daddy opnieuw te kunnen beminnen. Ik kan jullie vertellen dat gisterenavond een eerste dekking tussen Noodles en Ice plaatsvond ;-) Een innige omhelzing van 18h28 tot 18h43. Een ook zeker weten belangrijk gegeven in het geheel : onze kleinste Ready Steady Go-pup is een beetje verdikt. Veel gebeurd dus op heel korte tijd waardoor we allen aan een diepe nachtrust toe zijn. Zou zo willen ruilen met deze 'la belle au bois dormant'.

06/01/2019 - dag 15 : Even struisvogelpolitiek - mijn kop in 't zand - ik wil mij niet ongerust maken over onze allerkleinste dus het is er niet, het is er niet, het is er echt niet ... Hij trippelt er een heel stuk achteraan. Zijn broers en zussen zijn allen verdriedubbeld sinds hun aankomst op deze wereld. Hij dus niet. Het lijkt alsof hij melk voor bekeken houdt (nu ik lust ook geen melk maar deze kleine weet van niet beter) toch staat hij niet te springen voor een portie. De volgende dagen zullen duidelijkheid moeten brengen. Als hij niet eet of wanneer hij een poging doet en dat resulteert dan in een heel minieme stijging van zijn gewicht, dan is er wellicht geen kans voor hem. Hij kan in een dipje zitten, ja, maar waarom net de kleinste dan ? Hij die we het liefst zo snel mogelijk groter zien worden ... Hij moet nu echt gaan verzwaren, wil ik een fijne nachtrust hebben. Zo klein, maar al zo geliefd. Zo is er altijd eentje die spontaan mijn hart verovert. Hier is hij het. Niet om zijn gestalte. Maar om zijn attitude in het nest. Een lief mannetje voor wie alles prima is. Voorlopig dit ten koste van zichzelf ...

05/01/2018 - dag 14 : The words dear and deer are homophones : they sound alike but have different meanings.

As an adjective or adverb, dear means greatly loved or valued, high-priced or earnest. (Dear is used with a name as a polite form of address.) As a noun, dear refers to a person who is loved or who's endearing. As an interjection, dear is used to express surprise, sympathy or distress.

The noun deer refers to a hoofed, ruminant mammal (Plural, deer)

Examples : It was hard to say goodbye to such dear friends.

                  Oh dear, oh dear I shall be too late !

                  The deer is a remarkably adaptal animal, one that can live almost anywhere.

                                   My dearest friends don't be too late to enjoy this little deer-doggies ;-)   

 
 
 
 
 
 

04/01/2018 - dag 13 : Omwille van hun geboortedag blijf ik in de Kerstsfeer hangen met dit nest. Begrijpelijk, hoop ik ? ;-) De 'dearest' babbies van Gun-Gun met Tiger. De meisjes en morgen de jongens. Jullie scherpe ogen merken vast wel op dat de ogen van de Ready Steady Go-crew opengaan. 

03/01/2019 - dag 12 : He really wants to be part of the pack, de grappige Mr. Moose ;-)

02/01/2019 - dag 11 : Voor het eerst geen mijnheer Beer in de werpkist. Deze keer - gezien de periode van het jaar - is het Mr. Moose die de kleintjes warmte en comfort geven mag. Nu ja, comfort ;-) Nooit zal ik begrijpen dat dit een zeer zalige slaaphouding lijkt te wezen voor een uiterst jonge Flatcoat. Altijd zal ik het vreselijk schattig vinden dat dit een zeer zalige slaaphouding lijkt te wezen voor een uiterst jonge Flatcoat. De eerste Ready Steady Go-pup die dat voor zichzelf ontdekte, is reutje paars.

01/01/2019 - dag 10 : Are you ready ? Are you steady ? Then go ! Op naar het nieuwe jaar ! 'Ready Steady Go !' wordt over het algemeen gebruikt bij de aanvang van een race. Om iedereen attent te maken dat het startschot zal gegeven worden. Opdat elk zich zou kunnen klaar stellen voor vertrek. Laat ons zeggen dat het vooral voor kinderen gebruikt wordt. Maar omdat ik wil geloven dat we allemaal voor een stuk kind blijven - dat hoop ik stellig - zeg ik aan jullie allen : Ready Steady Go ! Maak van 2019 een jaar met 365 prachtige dagen. 

31/12/2018 - dag 9 : De gewichten van de Ready Steady Go-pups week 1. Ik heb ze graag in gewicht verdubbeld tegen dat ze 10 dagen oud zijn. Ik mag schrijven dat ze op dag 9 elk twee keer (sommigen zelfs al een beetje meer) hun geboortegewicht waard zijn. Zo ook onze allerkleinste. 428 gram weegt hij op deze laatste dag van het jaar. 

30/12/2018 - dag 8 : De mensen die de pups tot nog toe mochten ontmoeten, zijn allen dezelfde mening toegedaan. Wat een schatje en wat een doorzettertje ! Dit op het lichtgroen snotneusje doelend. Kunnen we ook van Luc zeggen ;-) Luc is er 52 vandaag ! Hij zou in theorie zijn 47e niet gehaald hebben ... Maar in praktijk is hij een supertaaie én ... én een superheld. Want toen Dorin mij in oktober zei : 'Patrick komt bij jullie in de buurt langs, ik vraag hem dat hij een karton afzet.' 'Een karton ... hoeveel doosjes pralines zijn dat dan ?' '16 van 500 g maar er zijn er ook van 250 g, daar zitten er 21 in.' Slik. 16 dozen. Maar goed, we zouden proberen mensen warm te krijgen om chocolaatjes te kopen voor een goed doel met naam Clinidogs. En, en - Luc zegt dat altijd als hij iets wil uitleggen - zijn enthousiasme en inzet zijn niet tevergeefs geweest. Megafier ben ik te mogen meedelen dat we niet alleen geslaagd zijn om véél doosjes een warme thuis te bezorgen ;-) maar dat ook één van mijn vroegere klasvriendinnen ontroerd raakte door Luc en zij met haar bedrijf een royale gift van 500 ! euro aan Clinidogs er bovenop deed. Fantastisch hé ! Luc - en zijn elfjes - zorgden voor een verkoopscijfer van tada ... 1925 euro. Om naar deze schaapjes terug te keren, ze zijn overigens alle 12 om ter cutest en om ter liefst en om ter dapperst en om ter ... Weldra mogen er heel veel mensen zelf aanvullen wat ze 'om ter' allemaal wel kunnen zijn. Tot dan zullen zij mij maar op mijn woord moeten geloven ;-)

29/12/2018 - dag 7 : Een week jong. In 'order of appearance' stel ik jullie het 'Ready Steady Go'-nest voor.

28/12/2018 - dag 6 : 'Especially for Nathalie' : Elke keer moet er toch ene 'koentekraafs' doen hé ;-) Happy birthday ! 

En neen het is niet Tosh ;-)

27/12/2018 - dag 5 : Ieder nest heeft altijd een 'de zwaarste' en een 'de lichtste'. In dit nest is het een teefje die in de klasse van de zwaargewichten (heavy) ingedeeld zou worden en is het een reu die in de klasse supervlieggewicht (super fly) zou mogen aantreden. Mochten ze tenminste als profboksers door het leven gaan ;-) Ons oranje meisje woog bij de geboorte dubbel zoveel als haar lichtgroen broertje. Ze zal dus nog voor lange tijd - qua gewicht dan toch - de bovenhand op hem hebben. Het deert hem hoegenaamd niet. Ze is zijn dikke vriendinnetje. Meestal liggen net zij bij elkaar. Onze tegenpooltjes. Lijkt hij nog kleiner ;-) Tuurlijk is dat de pup waar de eerste dagen extra op gelet diende te worden. Algemeen verliezen pupjes de eerste levensdag wat gewicht. Laat hij nu de enige pup zijn die afviel ... Bij alle anderen ging het gewicht gelijk naar boven. Maar ons kleintje is een zorgeloos mannetje en doet het eigenlijk geweldig goed. Procentueel groeit hij zoals we het graag zouden willen. Niets aan de hand. Wanneer hij vier/vijf maanden jong zal zijn, zullen slechts een paar - luttele - babyfoto's (bv die hieronder) bewijs leveren dat hij de kleinste van het nest was ;-)

Onze dikke en onze dunnen ... Zo groot kan het verschil in gewicht/uiterlijk zijn ;-)

26/12/2018 - dag 4 : Twee foto's met een centrale gast op d'r rug. Zoals het een echte Flatcoat betaamt. Twee foto's. Om aan te tonen dat het geen korte momentopname is. Was haar relaxte slaaphouding. Alle vier poten in de lucht. Zoals het een echte Flatcoat betaamt. Jong geleerd ... jullie kennen het wel ;-)

25/12/2018 - dag 3 : Gisterenmorgen kwam dierendokter Frederik langs. Gun-Gun ziet er heel erg goed uit en de pupjes zijn gezond bevonden. Eentje is heel klein tov het overige elftal. Hij vindt op dit moment slapen fijner dan eten dus we gaan hem van tijd tot tijd bijvoederen met de papfles. Mama Gun-Gun reageerde heel alert bij elk verhuis van een pupje uit de werpkist naar de handen van de dierenarts. Grondige inspectie of Frederik er voorzichtig genoeg mee omging. Zo cute, onze zorgzame Mutti.

24/12/2018 - dag 2 : Clement Clark Moore - A visit from St. Nicholas (1823)

'Twas the night before Christmas, when all through the house
Not a creature was stirring, not even a mouse;
The stockings were hung by the chimney with care,
In hopes that St. Nicholas soon would be there;

The children were nestled all snug in their beds,
While visions of sugar-plums danced in their heads;
And mamma in her 'kerchief, and I in my cap,
Had just settled down for a long winter's nap,

When out on the lawn there arose such a clatter,
I sprang from the bed to see what was the matter.
Away to the window I flew like a flash,
Tore open the shutters and threw up the sash.

The moon on the breast of the new-fallen snow
Gave the lustre of mid-day to objects below,
When, what to my wondering eyes should appear,
But a miniature sleigh, and eight tiny reindeer,

With a little old driver, so lively and quick,
I knew in a moment it must be St. Nick.
More rapid than eagles his coursers they came,
And he whistled, and shouted, and called them by name;

"Now, Dasher! Now, Dancer! Now, Prancer and Vixen!
On, Comet! On Cupid! On, Donder and Blitzen!
To the top of the porch! to the top of the wall!
Now dash away! dash away! dash away all!"

As dry leaves that before the wild hurricane fly,
When they meet with an obstacle, mount to the sky,
So up to the house-top the coursers they flew,
With the sleigh full of toys, and St. Nicholas too.

And then, in a twinkling, I heard on the roof
The prancing and pawing of each little hoof.
As I drew in my hand, and was turning around,
Down the chimney St. Nicholas came with a bound.

He was dressed all in fur, from his head to his foot,
And his clothes were all tarnished with ashes and soot;
A bundle of toys he had flung on his back,
And he looked like a peddler just opening his pack.

His eyes -- how they twinkled! his dimples how merry!
His cheeks were like roses, his nose like a cherry!
His droll little mouth was drawn up like a bow,
And the beard of his chin was as white as the snow;

The stump of a pipe he held tight in his teeth,
And the smoke it encircled his head like a wreath;
He had a broad face and a little round belly,
That shook, when he laughed like a bowlful of jelly.

He was chubby and plump, a right jolly old elf,
And I laughed when I saw him, in spite of myself;
A wink of his eye and a twist of his head,
Soon gave me to know I had nothing to dread;

He spoke not a word, but went straight to his work,
And filled all the stockings; then turned with a jerk,
And laying his finger aside of his nose,
And giving a nod, up the chimney he rose;

He sprang to his sleigh, to his team gave a whistle,
And away they all flew like the down of a thistle.
But I heard him exclaim, ere he drove out of sight,
"Happy Christmas to all, and to all a good-night."

It's the most wonderful time of the year !

23/12/2018 - dag 1 : Het verhaal van de bevalling komt later wel. Belangrijkste nieuws voor nu is dat ze er zijn - Full House tijdens de Kerstdagen - en dat ze het allen goed stellen. Mama Gun-Gun en haar 12 kleintjes. Ze zijn zooooooo mooi, zooooo onschuldig lief en zoooooo keileuk ! Inderdaad, ik ben over mijn hart verknocht ;-)

En weer wat later nog steeds op 22/12/2018 : the final ones ;-) 12 in totaal. 5 mini-Tigers en 7 mini Gun-Guns. Slaapwel.

Nog wat later ...

Wat later op 22/12/2018 : Ze blijven roetsjen.

Nog steeds 22/12/2018 : Ze wachtte lang, was de hele dag ongedurig maar dan roetsjten er vijf heel snel na elkaar uit ;-)

22/12/2018 : 'We better watch out, we better not cry. Better not pout, I'm telling you why ... Puppies are comin' to town !'

Wat volgt, is de theorie. Vandaag aan Gun voor de praktijk. Ze zit aan Fase 1. Al sinds gisterenavond. Wordt vervolgd ;-)

Wanneer is de bevalling? 
De draagtijd bij honden is gemiddeld 63 dagen, maar kan variëren tussen de 57 en 72 dagen. Hoe lang de dracht duurt wordt voornamelijk bepaald door de nestgrootte. Zo zal de dracht bij een klein nestje langer duren dan bij een groot nest. Om op korte termijn toch meer te weten over het tijdstip waarop de pups geboren gaan worden om zo daarop beter voorbereid te kunnen zijn bestaan er gelukkig toch nog een aantal handige weetjes. 

Lichaamstemperatuur teef op einde van de dracht
Vanaf dag 55: de temperatuur van de teef opvolgen
Het tijdstip van de bevalling kan het beste en betrouwbaarst bepaald worden door de lichaamstemperatuur van de teef vanaf dag 55 van de dracht op te volgen. Vanaf die dag wordt de lichaamstemperatuur twee keer per dag opgenomen en genoteerd en dit een half uur voor het eten en uitlaten en steeds op dezelfde tijdstippen. Indien de temperatuur met 1-2°C zakt tot 37,5-36,5°C, dan zal de bevalling binnen 12 tot 24 uur plaatsvinden. Dit is echter wel afhankelijk van het ras (klein ras: 35°C - groot ras: 37°C). De laagste lichaamstemperatuur wordt 8-24 uur voor het werpen waargenomen. 

Verschijnen van groene vaginale afscheiding 
1 tot 2 uur voor de bevalling kan er een groene vaginale uitvloei waargenomen worden.

 

 

 

 

De bevalling 
Voor een vlotte bevalling is het belangrijk om te zorgen dat de teef veel rust heeft en weinig stress ervaart. Een overbezorgde eigenaar en een drukke omgeving kunnen de bevalling bemoeilijken en langer laten duren. 

Fase 1 (6-12 uur) 
Tijdens de eerste fase vindt de lichamelijke voorbereiding op de geboorte van de pups plaats. De baarmoedercontracties, die overigens uitwendig niet zichtbaar zijn, zorgen er voor dat de ophangbanden en de geboortewegen gaan ontspannen. Verder vertoont de teef gedragsveranderingen: ze is onrustig, kijkt geregeld naar haar flanken, maakt een nestje, ze eet niet meer, kan zelfs gaan braken en ze hijgt, rilt en jankt. Aan de vulva kan wat dikke uitvloei te zien zijn. Sommige teven kunnen echter weinig tot geen symptomen vertonen. Bij teven die een eerste nestje verwachten kan deze fase 36 uur duren. 

Fase 2 (3-12 uur) 
Dit is de uitdrijvingsfase welke begint bij het breken van het vruchtwater. De teef ligt in deze fase meestal op haar zij, de persbewegingen zijn nu wel te zien en ze is actief aan het persen. De eerste pup wordt meestal 4 uur na de start van de tweede fase geboren. De tijd tussen de geboorte van twee pups varieert tussen de 5 en 120 minuten. De geboorte van de eerste pup duurt altijd het langst. Tijdens de geboorte scheurt het allantoïsvlies en de pups worden in het amnionvlies geboren. De teef scheurt dit vlies stuk, bijt de navelstreng door en begint de pup te wassen waardoor de ademhaling gestimuleerd wordt. 

Fase 3 
Tijdens deze fase wordt de placenta uitgedreven. Dit kan 5 tot 15 minuten na de geboorte van de pup gebeuren maar de placenta kan ook samen met de geboorte van de pup uitgedreven worden. De placenta's worden meestal door de teef opgegeten. Zorg er echter wel voor dat ze niet teveel placenta's eet aangezien dit tot braken en diarree kan leiden. 

Herzlichen Glückwunsch zum Geburtstag, Papa Tiger ! Ich werde auf unsere Kleinen aufpassen. Viel Liebe von mir (und von uns allen) ;-)

21/12/20018 : Het is niet mijn schrijven. Doch wil het graag met jullie delen als zijnde de Kerstboodschap 2018 van 'of Perfect Promise' ...

Just a dog ... From time to time, people tell me 'lighten up, it's just a dog,' or 'that's a lot of money for just a dog.' They don't understand the distance traveled, the time spent or the cost involved for 'just a dog'.

Some of my proudest moments have come about with 'just a dog'. Many hours have passed and my only company was 'just a dog' but I did not once feel slighted. 

Some of my saddest moments have been brought about by 'just a dog' and in those days of darkness, the gentle touch of 'just a dog' gave me comfort and reason to overcome the day.

If you, too, think it's 'just a dog' then you will probably understand phrases like 'just a friend', 'just a sunrise' or 'just a promise'.

'Just a dog' brings into my life the very essence of friendship, trust and pure unbridled joy.

'Just a dog' brings out the compassion and patience that makes me a better person.

Because of 'just a dog' I will rise early, take long walks and look longingly to the future. So for me and folks like me, it's not 'just a dog' but an embodiment of all the hopes and dreams of the future, the fond memories of the past and the pure joy of the moment.

I hope that someday they can understand that it's not 'just a dog' but the thing that gives me humanity and keeps me from being 'just a man/woman'. So the next time you hear the phrase 'just a dog', just smile because they just don't understand.

20/12/2018 : Jezus, er staat al een '2' als eerste cijfer voor de datum ... Betekent dat we echt aan de ultieme dagen toe zijn. Betekent dat we echt aan aftellen toe zijn. Betekent dat we echt aan de laatste etappe toe zijn. En niet enkel wat het einde van het jaar betreft ;-) 

19/12/2018 : Facebook zorgde voor deze fotoherinnering. Gun-Gun 5 jaar geleden. Toen zelf nog puppy. Al grote puppy ;-) 7 1/2 maanden jong. Onderste foto is er eentje van vandaag. 't Wordt tijd dat haar kindjes weldra geboren worden. Ik zie haar graag. Om het even hoe ze er uitziet. Ik zal haar altijd graag zien. Het wandelen gaat nog maar ze wordt sneller moe. Begrijpelijk gezien het extra gewicht ze met zich meedraagt. Ze weegt 37,8 kg ... 

18/12/2018 : De ene shot na de andere. Het is één en al beweging daar in die baarmoeder van Gun-Gun. De vijf vingertoppen alsook de handpalm van mijn rechterhand worden - waar het op 9 december nog vol spanning wachten was op die ene kick - tegenwoordig allen tegelijk verwend. Kleine kopstoten en kloppende hartjes. Life, oh life.

17/12/2018 : Zaterdag een 'voor de voet' jachtdag voor ik en Bullet. Even een slordige 16 kilometer op linie met de geweren gestapt. Op bevroren omgeploegde akkers en dwars door mosterd- en zonnebloemvelden. Kunnen jullie jullie voorstellen hoe las-tig dat is ;-) 3 hazen, 3 eenden, 3 duiven, 16 fazanten. Bullet rende achter een wegspurtende haas op de enige geposteerde drift van de ochtend. Nondedju ! Zojuist gegoogled : een haas haalt 70 km/h. Als ik jullie nu vertel dat de afstand tussen de haas en Bullet niet kleiner werd, dan weten jullie hoe snel mijn hondje kan zijn ! Ze gaf het uiteindelijk op maar op haar weg terug kwam er vlak voor haar neus nog zo'n beestje het bos uit. Hupla, was ze weer vertrokken voor een achtervolging ! Voor de rest liep ze netjes onaangelijnd naast me aan de voet mee. Walk-ups hebben we al goed kunnen inoefenen dus ;-) Ze had van de hele dag slechts 1 duif te apporteren. De vogels vielen soms wel bij ons in de buurt maar ik liep dan telkens net niet ver genoeg van de jager met een staande (niet onder appèl) hond. Wou Bullet niet sturen onder deze omstandigheden. Haar zus Qricket was er ook. Zij kreeg wel de gelegenheid om een paar vogels binnen te brengen. En ook een haas. Haar eerste warme haarwild ever. Deed ze heel erg knap. Was super om haar de zware haas zonder enige aarzeling te zien oppakken om die naar haar baas te brengen. Ware het niet dat ze een flatcoat is en niet een muis, dat ze in Vivenkapelle geboren is en niet in Mexico, dat ze Qricket heet en niet Speedy Gonzales ;-) Een erg vriendelijk jachtgezelschap bezorgde ons wederom een zeer leuke en toffe dag. 

16/12/2018 : Nogmaals het bewijs hoe dicht vreugde en verdriet tegen elkaar aan kunnen liggen. Want we kijken hier natuurlijk ook erg uit naar de nakende geboorte van de Gun-Gun en Tiger-pupjes. De werpkist staat. De kerstboom staat. De eerstvolgende dagen, alle materiaal die helpen kan om de bevalling vlot te laten verlopen, klaarzetten. Dit aankomend nieuw leven geeft hoop. Hoop is prachtig. Hoop houdt je verankerd in een realiteit die niet tastbaar is maar voor je gevoel wel mogelijk. Hoop rekt het verlangen dat het goedkomt. Hoop zorgt dat je het leven intens kan omarmen ...

15/12/2018 : Maakte ik nog maar net het voorwoord van dit nest af. Waar o.a. in staat geschreven hoe belangrijk gezondheid voor mij is. Maar ook dat het altijd afwachten is hoe het leven lopen zal ... Ik doe zo goed mogelijk mijn best op dat vlak maar ik ben niet God ... Onverwacht is Flynn ingeslapen. Gisterenmiddag een snikkende Caroline aan de telefoon. Ze was zo attent om mij te vragen of ik hem nog eens wou zien voor hij een prik zou krijgen. Ik was te ver weg op dat moment. Uit respect voor hen en omdat Flynn niet onnodig langer zou lijden, was mijn mening dat er niet mocht gewacht worden. Flynn is één van de Kinky's, een zoon van Bailey en de papa van twee van mijn nesten met Danske. Flynn werd op 7 1/2 jarige leeftijd in 1 dag tijd wreed afgepakt van zijn lieve familie. Hemangiosarcoma van de milt, een zeer snelgroeiende agressieve kanker. Uitgezaaid naar longen en hart. Doch, zoals een echte Flatcoat, doorgaan tot op het laatste en doen alsof er geen vuiltje aan de lucht is. Zijn baasjes hadden het niet zien aankomen. Caroline, Patrick en kids, ik vind het verschrikkelijk voor jullie. Ik weet hoe graag hij gezien werd. Zijn leven was tekort maar zeker rijk aan liefde. Bedankt om hem zo'n mooie tijd gegeven te hebben. Knuffel voor jou, Caroline.

I.M Flynn °24/05/2011 - †14/12/2018. Mijn dierbaarste foto van hem ... met Bailey, zijn mama.

14/12/2018 : Hallo ! Het was dus niet enkel mijn imaginaire ik die vond dat Gun-Gun heel vroeg op haar zwangerschap 'zwaar' stond ! Dé wetenschap helpt mij zowaar in mijn stelling ;-) Bij de dierenarts gisteren woog ze 35,8. Om nu heel slim ;-) over te komen : de eenvoudige toepassing van de regel van 3 vertelt mij dat ze 1/4 in gewicht is toegenomen. En dat ze nog gaat verdikken, weten we allemaal ... Of niet ?

13/12/2018 : Spannende dag deze dag ;-) 'We were heading to' de dierenarts na een vroege zalige ochtendwandeling op het strand. Nathalie vergezelde ons. Tot nu toe was ze op alle belangrijke events betreffende 'the making of' present. Ik blijf duimen dat de pups op een voor haar mogelijk om erbij te zijn moment hun intrede maken zullen ;-) Dierenarts zei meteen : 'Goh, we zitten nog vroeg op haar dracht. Ik zal ze via de ruggengraatjes moeten tellen. Onmogelijk om de hoofdjes al duidelijk te onderscheiden.' En toen begon hij met cijfertjes te zetten ... Minutieus : 1-2-3-4-5-6-7-8. 'We zijn er bijlange nog niet hoor.' Minutieuzer : 9-10-11-12. 'Waarbij er nog eentje of misschien zelfs nog twee verscholen kunnen zitten daar.' Bij 'daar' duidde hij de linkse zone aan waar geen getallen staan afgebeeld ;-) 'Zo, minimum 12, maximum 14.' Zoals ik zei : een spannende dag deze dag ;-)

Gezien hun talrijke aanwezigheid zou het mij sterk verwonderen als Nathalie de geboorte van hen allemaal misloopt ;-)

12/12/2018 : We gaan de 8e week in ... Dat driehoekig huidskleurig uitstulpingetje tussen d'r poten is effectief ... een tiet ! Of als jullie liever voor de cryptische omschrijving ervan kiezen :  Ellendeling in de zuivel ! WTF ;-)

+/- 7 ml sperma +/- 7 weken later ;-)

11/12/2018 : Of de thuisblijvers zich zondag tekortgedaan voelden ? Annemie liep eerst een ferme wandeling met Gun-Gun en Thumbs. Ruilde dan ons moedertje in wording voor ons omaatje Bailey. En maakte nog een toer van 3/4 h. Iedereen happy zoals ze mij via messenger meldde ;-) Want ook Luc was blij dat de hondjes hun vertier hadden gehad. En Annemie zelf genoot van het eigenlijk-al-eens-met-haar-toekomstige-pup-in-mama's-buik-op-wandel te zijn geweest. Haha, zo had ik het nog niet bekeken ;-)

10/12/2018 : Bullets derde jachtdag gisteren. Mocht ze in mijn en Noodles' gezelschap beleven. De eerste drift was op eenden. Ik hield wijs beide dames aangelijnd. Wijs was het zeker daar er, op nog geen kwartier tijd, 35 eenden uit de lucht kwamen vallen. Twee ervan belandden in het mosterdveld achter ons, alletwee geblesseerd, echter niet dood. Hadden dus zo snel mogelijk binnen te komen. Noodles bewijst op zo'n moment dat ze een damned goede jachthond is. Ze had geen van de 2 gemarkeerd - de overige 33, voor ons her en der neergestort op de grote wei, daarentegen wel ;-) - toch vond ze de 'verloren' stukken in een mum van tijd.

Ik wist dat de rest van de ochtend rustig zou zijn. Bullet mocht los. Opdat ze zou snappen dat ze te blijven zitten heeft onder om het even welke omstandigheden. Klinkt voor een jonge hond met passie simpeler dan het is. Een Retriever die graag werkt, heeft het 'spelletje' zo snel door ... Want soms kun je niet anders dan gelijk je hond achter het geraakte wild aan te sturen. Wil je de gekwetste vogel niet kwijtspelen of zorgt de begroeiing waar het beestje in neerkwam voor zware hinder - bramen en doornen bv - of een moeilijk oriëntatiepunt - ga maar eens een patrijs nazoeken in een bietenveld - dan is er geen keuze ... En dat heeft een jachthond snel door ... Vertrekt-ie al maar vast uit zichzelf ;-) En neen daar doen we dus niet aan mee !

De ganse voormiddag lukte het om haar onaangelijnd en rustig naast me te houden terwijl Noodles aan het werk was. Noodles bracht o.a. een ferme haas binnen die ik nog eens door Bullet liet apporteren. Het ging haar gemakkelijk af. Na de lunch sprong ze twee keren in. Eentje op een runner waarbij de jager mij feliciteerde voor mijn - ahum - snelle reactie. Haar vastberadenheid bekoorde me wel hoor ;-) 

Beide dames hebben prachtige apporten gehaald. Hele moeilijke te vinden vogels maar echt waauw om ze die dan te zien binnenbrengen. Ik sluit af met eentje waar Bullet op werkte. Een runner die aan de andere kant van een diepe en brede gracht viel en hard rende om zich te gaan verstoppen. Een gedetermineerde Bullet ging er achteraan. Pas op mijn commando. Zo flink. Ik kon haar niet meer zien eens ze beneden aan de gracht was. Ze had het helemaal zelf op te lossen. Stom van mij om haar op die fazant te sturen ... Veel te pittig ... Het leek dan ook een eeuwigheid te duren voor ik haar uit het riet zag verschijnen. En wel mét fazant. Een pittige dame, die Bullet van mij ;-)

09/12/2018 : Tijdens de nacht van vrijdag op zaterdag maakte Gun-Gun mij wakker. Voor- en achteruit trippelend naast het bed met wat zacht gejank erbij was haar manier om mij te vertellen dat ze dringend had te plassen. De pupjes nemen steeds meer plaats in. Haar urineblaas krijgt minder en minder ruimte dus is die veel sneller aan lediging toe ;-) Nu we het toch over pupjes hebben ... Ik heb ze voor het eerst voelen bewegen !

08/12/2018 : 'Meegaan ?' Bijna twee seizoenen later werden ik en de hondjes op onze wandeling nog eens door Luc vergezeld. Een verrassend voorstel zijnentwege ;-) Luc stapt namelijk nog steeds niet zo goed. Gelukkig wist ik dat er een omgevallen boom als rustpunt zou kunnen dienen. Een kleine mijlpaal in zijn revalidatieproces. Hadden we op de foto vast te leggen. 

07/12/2018 : After Sinterklaas party voor klein en groot. Nic-nac'jes of piknikken of letterkoekjes, drie verschillende woorden voor het Engelse knicknack, die letterlijk - wat een leuke woordspeling - een klein lekkernijtje betekent. Ook hier kwam de Sint langs. Thumbs' eerste grote Sinterklaasmoment ;-) 11 maanden vandaag. Eerst aan deze wijze man het bewijs leveren dat ze effectief hele brave hondjes zijn. Dan het 'snoepjes gooien' spel. Mogen ze telkens op naam een nic-nac vangen. Hierin zijn ze allen erg getalenteerd. Want bij niet snel genoeg of verkeerd happen, staat een ganse roedel paraat om het koe-kske voor hun neus van de vloer weg te grabbelen ;-)

06/12/2018 : Is het werkelijk slechts mijn verbeelding dat Gun-Gun dik staat ? Zette haar deze morgen op de professionele weegschaal van de dierenarts. Van 28,5 kg naar 35 kg in zes weken tijd. Nog steeds drie te gaan hé als ze tot dag 63 wacht. 22,81 % vruchtwater ;-) boven op haar initieel gewicht.  

05/12/2018 : Bullet is prinsheerlijk aan het dromen. Over haar dag in het gezelschap van graven én een prins. Ze mocht dus met me mee op jacht ;-) Erg tevreden over/met haar. 20 maanden jong. De ganse dag onaangelijnd. Rustig, aandachtig, geconcentreerd op post. Prins De Ligne de La Trémoille was naast charming ook gecharmeerd. Jaja, Bullet kreeg een aai over haar bol van een prins uit één van de oudste adellijke families van België ;-)

04/12/2018 : Wie zegt dat het zomer moet zijn om op het Rubensplein in Knokke bekijks te hebben ;-) Wat een prachtweer om - voor de verandering ;-) - een strandwandeling te maken. Van Heist naar Knokke en terug. Met een pauze op het terras van brasserie 'Rubens'. Twee vrouwen met 8 flatcoats - plus een voorlopig nog ondefinieerbaar aantal pupjes in wording - op het terras van, jawel, brasserie 'Rubens'. Daar bestaat - gelukkig voor ons/jammer voor jullie - of omgekeerd - geen fotomateriaal van ;-) 

03/12/2018 : Had al lang een nestnaam beginnend met de letter 'S' gevonden. Daar Gun-Gun in principe pas in november loops zou worden. Betekende pups in 2019, niet meer in 2018. Moest ik, toen ze een maand vroeger aan kindjes maken dacht, op zoek gaan naar een passende 'R'-nestennaam. Een half uur nadat dit tot mij doorgedrongen was, had ik hem. Mijn 'S' naam was leuk maar deze 'R' naam ook ;-) En zoals bij alle vorige nesten zullen jullie ook nu geduld moeten hebben tot na hun geboorte. Het is nog voor dit jaar ;-)

02/12/2018 : Straks breidt ze weer een stukje uit. De ondertussen grote 'of Perfect Promise'-familie. Het is elke keer zo fijn om mee te maken hoe de baasjes van 'mijn pupjes' het onderling uitstekend met elkaar kunnen vinden. Zelfs zonder een nestbroer of -zus van elkaar te hebben. Ze delen simpelweg een OPP-kind. En dat zorgt dat het klikt ;-) Dank aan de initiatiefneemster, tof dat dit ook zonder een aanleiding van 'de fokster ;-)' kan. Dank aan de moedige - door weer en wind - aanwezigen. Jullie zijn geweldig. Dat wist ik al lang. Jullie honden zijn geweldig. Ook dat wist ik al lang ;-) Het was wederom een prettige en geslaagde strandwandeling. Tot de volgende !

Jullie zouden het zo niet zeggen ... toch liggen er een 15-tal honden onder tafel ;-)

Gun-Gun had ik thuis gelaten en ... niet alle flatjes bleven op het goede moment in beeld ;-) tevéél wind ;-) dus werd de familiefoto tegen valavond zoiets ongeveer ;-)

01/12/2018 : Euhm ... het lijkt mij niet dat er 'nur drei' foetussen al die 'Spatz' innemen. Gisteren schreef ik dat Gun-Gun wat voller staat maar zoals ze er op deze foto's uitziet ... is het woord 'voller' een hele brave omschrijving, niet ?

30/11/2018 : En dan zijn we ineens vijf weken plus één dag verder. Dé dagen waarop ik een toekomstige mamahond echt stralen vind. Is niet anders bij deze dracht van Gun-Gun. Ze is trots en zo mooi, ze kan het niet meer wegsteken dat er pupjes zich sterk aan het maken zijn. Ze staat wat voller maar niet kolossaal rond en dik zoals op het einde van de dracht - dan vind ik het niet zo mooi meer ;-) De walnootjes - pupjes in spé - zijn aan het groeien. Ik heb aan Gun-Gun altijd een erg aanhankelijke teef maar wanneer ze mini-hondjes draagt, wil ze dubbel zoveel flokmomenten. Vind dit niet erg. Heerlijk om haar (hen) dicht tegen me aan te voelen wanneer we samen televisie kijken.

29/11/2018 : Danske en Câline kwamen een week terug naar huis. Toen Myriam en Hugo zelf een geplande vakantie weg hadden. Begin oktober. Deze foto is van 11 oktober. Gun-Gun net een dag loops. Ik had later die ochtend afspraak met de dokter i.v.m. Lucs ontslag uit het ziekenhuis de volgende dag. Uiterst vroeg naar zee. Het is niet uniek dat ik met 7 honden op stap ben, maar gezien de omstandigheden, wou ik mijn hele roedel met hun naamdummy's op de foto. Bailey, Danske en Câline zitten tenslotte al in de herfst van hun leven ... en Thumbs (in de lente van haar leven - 9 maanden) kon al een dummy netjes vast blijven houden ;-)  Het is wel uniek dat ik hun 7 dummy's meesleur ;-) Mijn 7 rotsen in de branding.

28/11/2018 : Myriam en Hugo zijn de lieve eigenaars geweest - eigenlijk blijven ze dat voor altijd - van Murphy. Murphy is een Monkey-pup, zoon van Danske uit haar eerste nest. Hij kwam in hun leven toen Hugo met pensioen ging en zouden wanneer Myriam stopte met werken voor een tweede erbij gaan. Die tweede flatcoat is nu aan het groeien in Gun-Gun. Alleen ... is Murphy deze zomer gestorven. Net 5 ... Ten gevolge van een complicatie na een castratie ... Een immens trieste Myriam belde mij op met dit horrornieuws. Voor de personen die mij nog niet zo goed kennen ... ik kan nogal impulsief reageren ;-) En ik kan niet tegen verdriet om-voor-met-door honden ... Ik opperde dat gezien Luc op reva lag en het voor mij niet meteen evident was om 7 honden een grote wandeling daags aan te bieden midden in de zomer aan zee - veel toeristen weet je wel - zij met haar man Hugo misschien als surrogaatmama en -papa voor Danske en Câline konden fungeren. Om zo mogelijks hun pijn om Murphy wat af te kunnen vlakken en de tijd naar de komst van hun pup wat draaglijker te maken ... Myriam zag dat gelijk zitten. Na overleg met Hugo haalden ze op 4 augustus de twee dametjes op. Ok, ik geef toe dat het slikken was om hen mee te geven maar rationeel was dit een megagoeie tussentijdse oplossing. Danske en Câline beleefden enkele zalige weken aan zee. Bij twee mensen die sportief zijn en niets liever doen dan grote strandwandelingen te maken in het gezelschap van een, in dit geval twee, hond(en). Ondertussen pendelen ze tussen Grimbergen en Oostduinkerke. Want oorspronkelijk zijn hun omi en opi ;-) van de kanten van Brussel. Danske en Câline logeren dus nog steeds uit. Iedere dag krijgen we nieuws én minstens één foto. Ik weet heel goed dat ze Luc en ik niet missen. Ben ik blij om. Hoe ik dat weet ? Danske en Câline kwamen op bezoek naar het revalidatiecentrum. We brachten de namiddag samen door. Knuffel-knuffel-knuffel met Luc en met mij. Toen het moment gekomen was om weer weg te gaan, liepen ze zonder enige aarzeling - zonder omkijken - braaf mee met Hugo (Danske is zijn favoriet) en mee met Myriam (Câlientje is op en top haar Mientje). Wederom slikken hoor maar zo fijn om daadwerkelijk bewijs te krijgen dat ze zich bij hen evengoed uiterst gelukkig voelen. 

Foto 'by Myriam' ;-) Danske 'at 9 1/2' en Câline 'at 8 1/2'.

27/11/2018 : Het kan romantisch klinken, pupjes die op Kerst geboren kunnen worden, maar dat is nu een moment waarop iedereen graag bij eigen familie is of op zijn minst ergens familiale verplichtingen heeft. Zo ook dierenartsen ... Als alles goed verloopt, geen vuiltje aan de lucht natuurlijk. Toch wil ik graag de zekerheid dat ik mag/kan hulp inroepen, mocht dat nodig blijken. De dierenarts waar ik bloed liet prikken, woont niet veraf en brengt Kerst thuis door. Heb ik mij al bij de echografie van vergewist. Onze eigenste dierenarts Frederik is ook niet met vakantie. Héhé. Heb hem beloofd dat de champagne koud zal staan ;-) 

26/11/2018 : Stammoeder van de 'of Perfect Promise' kennel. Ze stapt nog alle dagen dapper mee. En ze vindt het heerlijk. Tuurlijk slaapt/rust ze veel maar ze geniet van onze strandwandelingen. Bailey deed het altijd al. Nu nog steeds. Sprintje pakken en duiken in zee. Haar hoofd duwt ze dan echt een paar keren onder water. Of het nu koud is of niet, dat kopje van haar moet nat. En erna lekker rollebollen, zogezegd ;-) om sneller te drogen. Mijn zandmonster. Als dat nou niet mag als je hoogbejaard bent ;-)

24/11/2018 : In de helft. Gun-Gun zit effectief al in de helft van haar dracht ...

20/11/2018 : We komen stilaan in week 4 van het proces 'zwanger zijn'. Of het is toch vandaag vier weken geleden dat we in Hamburg waren. Of die dinsdag nu dé bevruchtingsdag mag genoemd worden, is een ander verhaal ;-) Hoe dan ook, in dit dagboek nog eens een overzicht wat er allemaal in 'die buik' van Gun-Gun gebeurde, gebeurt en gebeuren gaat.

Week 1 (0 tot 7 dagen) :

sperma-in-cervix1foetus_clip_image002De bevruchting vindt plaats in de eileiders die de baarmoeder met de eierstokken verbindt. De baarmoeder van de hond bestaat uit twee lange gekronkelde buizen die baarmoederhoorns worden genoemd en uit een gemeenschappelijk stuk met een gemeenschappelijke uitgang naar de schede.

De bevruchte eicellen verplaatsen zich naar de baarmoederhals en migreren door de eileiders naar de baarmoederhoorns. De embryo’s zijn vrij resistent tegen invloeden van buitenaf.

Week 2 (8 tot 14 dagen) :

embrio-week-3-15-tot-21-dagenHet embryo gaat nu de baarmoeder binnen.

In deze week hechten de embryo’s zich aan de baarmoederwand vast. Natuurlijke chemicaliën zorgen ervoor dat de embryo’s gelijkmatig langs de twee baarmoederhoorns verdeeld worden zodat elke foetus gelijke kansen heeft. In deze periode delen de embryocellen zich op in de cellen die nodig zijn om een lichaam te vormen. Het embryo is 4-cellig bij het begin van de week en tegen het eind 64-cellig. Na twee weken is de foetus minuscuul maar hij heeft een hoofd, ruggengraat, stompjes voor de ledematen en een staartje. Hij wordt gevoed door de dooierzak en is in deze fase erg kwetsbaar, als de moeder ziek wordt of medicijnen krijgt, raakt de foetus ernstig beschadigd.

Week 3 (15 tot 21 dagen) :

foetus_20_dagenDag 19 kapselen de embryo’s zich in de baarmoederwand in.

Ongeveer rond de 20e dag kan de hond zich misselijk voelen en niet eten als gevolg van de hormonen en spanning in de baarmoeder.

Hiernaast een foto van een 20 dagen oude foetus.

Week 4 (22 tot 28 dagen) :

Ontwikkeling van de ogen en de rugwervels.

Het hoofdje krijgt vorm.

foetus-28-dagenDe foetussen zijn inmiddels gelijkmatig in beide baarmoederhoorns verdeeld. Aan het eind van deze week zijn de embryo’s zo groot als walnoten. De ontwikkeling van de organen is begonnen en de foetus is nu erg kwetsbaar. Aan het eind van deze week gaan de melkklieren van de teef zich ontwikkelen. Een buikje krijgt de teef nog niet, dat begint pas in de tweede helft van de dracht. Dag 26 tot 32 zijn de beste om via palpatie (Palpatie of palperen is het uitwendig of inwendig met de hand of handen voelen aan een patiënt als onderdeel van geneeskundig onderzoek ) na te gaan of de teef drachtig is. Een echo is de veiligste manier om na te gaan of een teef drachtig is.

Hiernaast een foto van een embryo in week 4.

Week 5 (29 tot 35 dagen) :

De ontwikkeling van de organen loopt op zijn einde en de foetussen zijn nu minder vatbaar voor invloeden van buitenaf. De foetussen gaan nu meer op een pup lijken en tanden, snorharen, tenen en nagels zijn volop in ontwikkeling. Ook is het geslacht vanaf nu bepaald. De ogen die voorheen nog open waren sluiten zich nu en de huidskleur begint zich te ontwikkelen. Het gewicht van de teef gaat nu toenemen en de pups gaan zich draaien. De hoeveelheid vruchtwater neemt sterk toe in deze fase.

De pups zijn verpakt in vliezen. Deze vruchtvliezen hebben een zeer belangrijke functie. Het buitenste vlies wordt chorion genoemd. Het binnenste vruchtvlies wordt amnion genoemd en daarin bevindt zich de pup. Tussen het amnion en chorion zitten nog het allantois en de dooierzak.

foetus_clip_image012embryo-30-dagenDe positie van de foetus in de baarmoeder kan invloed hebben op de grootte en gezondheid van de latere pup. De beste positie is in het midden van de baarmoederhoorn omdat hier de placenta het best tot ontwikkeling komt. Hoe groter en beter de aanhechting van de placenta, hoe beter de groeiende foetus gevoed zal worden. Ook kan de positie van de foetus in de baarmoeder en wie er naast ligt invloed hebben op het latere gedrag van de pup. Als de testes van een mannelijke foetus tot ontwikkeling komt, wordt er testosteron uitgescheiden. Dit vindt zijn weg naar de hersenen van de pup, waar het verbindingen tot stand brengt die de mannelijke kenmerken zoals dominantie vastleggen. Uit een recent onderzoek is gebleken dat een teefje wat tussen twee reutjes in de baarmoederhoorn ligt aan kleine hoeveelheden testosteron wordt blootgesteld. Dit kan resulteren in hersenen die een beetje vermannelijkt zijn waardoor het teefje een dominante persoonlijkheid zal krijgen.

Week 6 (36 tot 42 dagen) :

embryo-39-dagen-week-6foetus_clip_image016Na zes weken heeft de foetus het uiterlijk van een miniatuur hondje.

Harttonen kunnen nu met stethoscoop beluisterd worden. Huidskleur, haar, nagels en oogleden zijn te onderscheiden. Het skelet is zichtbaar op röntgenfoto’s en de schedel kan worden gevoeld. Vanaf dit moment tot aan de geboorte is groeien het enige wat de foetus doet. Hij is voor zijn voeding afhankelijk van de placenta en zijn longen zijn nog niet klaar om zuurstof op te nemen.

Hiernaast een foto van een 39 dagen oude foetus.

Week 7 (43 tot 49 dagen) :

In deze week begint het skelet van de foetus steviger te worden en is het skelet vanaf ongeveer 43 dagen te zien op röntgenfoto’s. Aan het einde van deze week kun je voor het eerst de pups voelen bewegen. De haren op de buik van de teef beginnen uit te vallen zodat de pups als ze zjin geboren goed kunnen drinken.

SONY DSCHiernaast een plaatje van een pup in de vruchtkamer. Het buitenste vruchtvlies wordt chorion genoemd. Het binnenste vruchtvlies, het amnion, is een met een vloeistof (vruchtwater) gevuld en hierin bevindt zich het embryo. Tussen het amnion en chorion zijn de allantois en de dooierzak gelegen. De allantois staat door middel van een buis, die door de navelstreng loopt, de urachus, met de blaas in verbinding. De dooierzak is op vergelijkbare wijze door de dooierzaksteel met de darm verbonden. Beide verbindingen blijven in de navelstreng tijdens het gehele embryonale stadium intakt, hoewel de dooierzak in een later stadium dichtgroeit. De allantois vergroeit aan de ene kant met het amnion en aan de andere kant met het chorion. Bij de geboorte zijn slechts twee vruchtvliezen te zien aangezien de dooierzak in de nageboorte moeilijk terug te vinden is. De navelstreng van de vrucht doorboort het amnion en de bloedvaten van de navelstreng kunnen zich dus vertakken bij het chorion. Dit buitenste vruchtvlies vormt samen met het slijmvlies van de baarmoederwand de placenta of moederkoek.

Week 8 (50 tot 56 dagen) :

Er is niet veel nieuws te melden deze week. Groeien, groeien en nog eens groeien is wat de pups doen. Door de groei van de pups ontstaat er steeds meer plaatsgebrek in de buik van de teef waardoor de maag in verdrukking kan komen waardoor de teef wat minder eetlust kan hebben. De beweging van de pups is nu goed voelbaar.

embryo_week-8foetus-53-dagen-achterpootjesfoetus-55-dagenTijdens rustpauzes van de moeder kan men de pups voelen bewegen. Vanaf dag 57 kunnen de pups zonder problemen ter wereld komen.

Hiernaast foto’s van een foetus van 55 dagen oud.

embryo_week9Week 9 (57 tot 63 dagen) :

Dit is de laatste week van de dracht en is behoorlijk zwaar voor de teef. Vanaf dag 57 kunnen ze worden geboren zonder problemen. Hiernaast een foto van een foetus van 60 dagen oud.

Foetale vruchtvliezen
foetale-vruchtvlies

1. Chorion (buitenste eivlies) met vlokken

2. Glad chorion

3. Allantois (embryonale urineblaas)

4. Amnion (binnenste eivlies)

5. Navelblaas

6. Rand van de placenta

7. Placenta van het endothelio-choriale type

15/11/2018 : Alle goede dingen bestaan uit 3 ;-) Ten eerste : ik mag mijn 51e levensjaar inzetten. Gisteren mijn allerlaatste uren als 50'er doorgebracht in concertzaal 'De Vooruit' in Gent, een throw back in time moment van jewelste. Pavlov's dog trad er op en zong hun ganse Pampered Menial (uitgebracht in '76) plaat. 30 jaar jonger plots ;-) Ten tweede : mijn allereerste flatcoatdame werd 11 jaar geleden geboren. Ze is mijn allermooiste verjaardagsgeschenk ooit. Bailey, she is part of me. Ten derde : onze uitstap naar Hamburg drie weken geleden wierp vruchten af. Hondjes kregen deze morgen later dan anders te eten. Gun-Gun had geen trek. Voor het eerst dacht ik : 'Ja, ze is zwanger.' Een uur later werd deze prille gedachte bevestigd door een echografie. Gun-Gun en Tiger mogen zich trotse ouders 'to be' voelen. Gun-Gun is vandaag de dag nog een slanke deerne, ze weegt 28,5 kg. We hebben nog 6 weken te gaan ;-)

En er staan echt 11 kaarsjes op de taart ! Kreeg ze cadeau van Annemie. Er stak lekkers in. Om te delen met de andere meiden natuurlijk ;-)

14/11/2018 - 27/10/2018 : Dit stukje komt nog ...

13/11/2018 : Clinidogs dag voor Luc en Bailey. Normaal gaan er altijd twee van onze honden mee met Luc. Maar omdat hij nu zelf nog met een kruk stapt na zijn heupfractuur van 21 juli ll vergezelt er slechts eentje hem. Jullie zouden kunnen denken dat het uiterst fijn is als hond om overladen te worden met snoepjes en vele handen die knuffelen willen - en dat is ook wel zo - maar het is ook een niet te onderschatten zware mentale taak. Toch vindt Luc het super om als vrijwilliger andere mensen het plezier te gunnen om een harige vriend te kunnen omhelzen. Ik ging in het begin een paar keren mee. Ontzettend onder de indruk hoe een hond deze oudere personen gewoon een moment gelukkig maakt simpelweg door op bezoek te komen. Honden brengen mensen dichter bij elkaar ;-) Luc en ik helpen dan ook graag mee de verkoop van (hopelijk) kilo's pralines tot een succes te brengen. De Flatcoats op de affiche zijn trouwens Bailey en Câline.

10/11/2018 : Tevreden gevoel gisteren over de jachtcapaciteiten die Bullet liet zien. In de namiddag liet ik haar onaangelijnd naast me zitten. We stonden op een weiland. Er werd een fazant geschoten die van waar wij stonden over de gracht op het aangrenzende weiland neerkwam. Deze vogel was geraakt maar niet dood en zette het op een lopen. Krijgt de benaming 'runner'. Hij liep, voor ons naar rechts, heel hard richting een bosje. Bullet had het gezien. Een runner moet zo snel mogelijk binnen komen omdat hij - sorry hiervoor - ten dode opgeschreven is en zo snel mogelijk uit zijn lijden dient verlost te worden. Ik besliste om Bullet er achteraan te sturen omdat de hond, die dichter geposteerd stond, in de maïs op een ander stuk wild aan het werken was. De fazant had eerder de begroeiing bereikt - zo'n 150 m weg - en ging zich gaan verstoppen. Het was hopen dat Bullet genoeg doorzettingsvermogen zou hebben om de fazant te zoeken. En het was vooral hopen dat ze succes zou hebben. Och, het was zo ontzettend kicken om haar uit het bos te zien rennen met de fazant in haar bek. Haar eerste zelf binnengebrachte warme wild ooit is er eentje om nooit te vergeten. Op de laatste drift van de dag vielen de fazanten neer in een gigantisch mosterdveld waarbij de planten hoger kwamen dan ikzelf. Een jager riep mij en vertelde dat er een fazant gevallen was 50 m verder weg van waar we stonden. Man, dat was een zware opgave om ons een weg erdoor te banen. Af en toe stak ik mijn stok de lucht in opdat hij mij kon zeggen of ik nog steeds in de goede richting aan het ploeteren was. Wel Bullet vond die fazanthaan ! En tijdens het nazoeken bracht ze er nog een paar binnen. Superknap van haar. Ze mag dit jaar nog een keertje mee ;-)

09/11/2018 : Nog een jachtdag voor Noodles. En Bullet mocht ook mee. Voor het eerst. Kennismaken. Proeven van 'het echte werk'. Ze hoefde enkel te kijken en alles rond zich op te nemen. Grappig het verschil in beider houdingen op de eerste drift. Noodles herkende het plaatje meteen, ook al waren we nooit eerder op die jacht. Scherp, vol aandacht om goed te kunnen markeren waar de vogels zouden vallen. Bullet rolde zich in het gras. Ze had het spelletje nog niet door. Zolang er geen kogels afgevuurd werden en de trackers ver weg waren, was ze zich van geen kwaad bewust. De onschuld zelf ;-) Maar ze snapte snel dat het een interessante dag zou worden. 

07/11/2018 : Noodles mocht mij op een jachtdag vergezellen. Gun-Gun bleef thuis. Zij had eerder dit jachtseizoen al enkele mooie 'ik, zij en wat klein wild' momenten. 

26/10/2018 : En opnieuw op de baan. Naar Lierop in Nederland. Weekend flatcoatfun. Vier QTPies en 1 Qat-girl met bijhorend gezin samen op stap. Voor heel veel leute en dito gezellige tijd. 

25/10/2018 : Dag van terugrit naar huis. Maar eerst nog een keer bij Marita en Bernd langs. Ja, we willen erg graag Gun-Gun en Tiger nakomelingen ;-) Een 'tangle'beeld 17 minuten lang. Van 9h11 tot 9h28. Nog wat babbelen. Een laatste knuffel met Tiger en Birdie - die overigens een zus is van Ice, een ex-schoonzus ;-) van Gun-Gun dus. En we konden richting België rijden. We deden er langer over dan in het doorgaan. Merci Nathalie om mij te vergezellen. Een intense volgeladen vierdaagse. Blij dat ik die met jou kon delen.

24/10/2018 : Wo ein Wille ist, ist auch ein Weg. Bij de tweede poging gisteren vonden de twee elkaar binnen de minuut. Zo ook deze ochtend. Slechts het tuinhek scheidde hen. Ze keken elkaar vol goesting aan en eenmaal 'bij' elkaar, ook gelijk 'in' elkaar. We hadden afgesproken om 9h30. Om 9h29 stonden Gun-Gun en Tiger gekoppeld. Tot 9h54. Mooi weer vandaag ;-) Bernd vond dat Gun-Gun bij hen moest blijven opdat Nathalie, ik en de andere twee dametjes een ganse dag op toeristieke tour konden. Hij wandelde ons opnieuw tot aan de metrohalte. Een ware gentleman. Met een gerust hart lieten we Gun-Gun achter.

Bullet en Thumbs zijn trap-, roltrap-, metro-, lift-, bus-, boot-, veerboot-, city-, bar- en restaurantproof. Die laatste twee waren ze nu wel al ;-) We hingen de toeristen uit. Gewoon heerlijk ! Het winkelcentrum was niet echt aan ons besteed. Logisch dat we er even doorgelopen hebben. Maar ons leek het plezanter om een uur op het water door te brengen, om te gaan lunchen in de Portugese wijk, om te flaneren aan de Fischereihafen - thanks Sabrina and Elsbe for all your tips - en om de Reeperbahn af te stappen. Dank je Florre om ons de Ratskeller aan te bevelen. Was er zalig aperitieven met sekt. Dank je Melodie voor de supertip wat diner betreft. Onze ogen waren véél groter dan onze maag ;-) 

'One kiss is all it takes falling in love with me'. Dit in combinatie met het meest romantische (and most expensive) terras van Hamburg om je liefdespartner mee naartoe te nemen volgens onze Engelstalige rondvaartbootgids. Zal het ook voor pupjes zorgen ? Dat is voorlopig nog een groot raadsel.

23/10/2018 : De vonk was er meteen. Zowel Gun-Gun als Tiger wilden ineenstrengelen. Maar beiden gingen te hevig in hun spel op. Tiger wordt er weldra 8. Rustig aan, jongen. Even bekomen van alle sensuele prikkels. Besloten werd om hen in de namiddag nog eens samen te laten. Daar we slechts één metro van het centrum verwijderd waren, vertrouwden we Gun-Gun toe aan de goede zorgen van Marita en haar man terwijl Tiger 'nen grote tuk' kon doen. Hamburg, een prachtige stad. Het regende alleen een beetje veel ...  

22/10/2018 : Om 11h bloedafname. Resultaat zou da doorbellen in de namiddag. Vertrokken om 13h38. Spannend. De route naar Hamburg verliep redelijk vlot. Tuurlijk hadden we een paar 'Baustelle' en enkele keren vertraagd verkeer. Maar dat is tegenwoordig normaal toch. Onderweg bericht dat de progesteronwaarde 7,69 ng/ml was. We mochten ons dus aan het oorspronkelijk plan houden : 23, 24 en 25 oktober, de verhuisdagen van vele zaadcellen naar enkele eicellen.

21/10/2018 : Het begin van dit dagboek op de vooravond van ons afreizen naar Hamburg. Gun-Gun werd loops op 10 oktober. Omdat er een wegennet van 655 km lang de twee lovebirds scheidt, zijn we op tijd beginnen bloed prikken. Op dag 8. Voorbije woensdag. De progesteronwaarde kon nog niet eens opgemeten worden. Gaf mij geruststelling. Want ik wou graag dat we pas morgen moesten af te reizen hebben. We, als in Nathalie en ik. Nathalie heeft nog te werken morgenochtend. Maar vanaf dan is ze een paar dagen vrij. Het zou natuurlijk superleuk zijn als we samen zouden kunnen vertrekken. Gisteren opnieuw bloed geprikt : 2,75 ng/ml. Joepie ! Het stond toen vast dat we met vijf lady's op stap mogen. Nathalie en ik, Gun-Gun, Bullet en Thumbs. Morgenochtend nog een bloedafname om helemaal goed ingelicht te zijn over hét beste samensmeltmoment. We reizen op Gun-Guns 13e dag van loopsheid. Wellicht worden dinsdag, woensdag en donderdag hun liefdesdagen. Ik hou jullie hier wederom 'natürlich' op de hoogte.